HAP Hippocrates – Vijfsterren huisarts Nico van Hasselt

VanHaseltStars

 

DOCUMENTO ARTE PARANORMAL – CURA 7

 

Bezieling is er in vele soorten en maten. Mozes, een medium, een boodschapper der Goden, zag een brandende braamstruik die maar niet wilde verteren, en werd innerlijk geraakt. Albert Schweitzer, musicus, orgelbouwer en theoloog, werd in Elzas-Lotharingen gegrepen door Bartholdi´s beeld van een melancholieke neger, en vertrok spoorslag als zendingsarts naar het Afrikaanse Lambaréné. Stephen Hawking keek iets te lang en te diep in een zwart gat, en wist waar hij zijn leven aan wilde wijden. Maar ook de Chinese snackbarhouder die als doel heeft zijn klanten met glimlach en zonder rollende r het allerbeste te willen geven, volgt een innerlijk spoor.

Vaker kan in het leven een moment zich voordoen dat grote indruk maakt, die de ziel op zijn grondvesten doet schudden, en bepalend is voor de verdere toekomst: een roeping. Niet zelden een gevolg van ervaringen tijdens vorige levens opgedaan, die gerestimuleerd worden in een fractie van een seconde en een leven lang een krachtbron blijken te zijn.

Leven is eigenlijk altijd een roeping, ook zonder roeping. Zeker vanuit het perspectief van vorige levens. Het is de individuele bestemming van eenieder die, wel of niet in collectief verband, opnieuw incarneert, en in een nieuw decor voortborduurt op ontwikkelingen van zijn zielbeginsel. Een bestemming kan hoog gegrepen lijken, Mozes moest letterlijk een hoge berg beklimmen. Maar voor hetzelfde geld kan het ook de bestemming zijn van een geïncarneerde die een leven lang moet uitrusten, na een turbulent vorig leven te hebben gehad als workaholic waarbij zijn familieleven naar de Filistijnen ging. Desastreus dat ´professionele vrienden of gediplomeerde psychologen in de wijk´, wat is het verschil, dan roepen dat hij of zij maar eens flink aan de weg moet timmeren, het kop op-advies. Een advies dat te vergelijken is met het de steiger op sturen van een bouwvakker die de vorige dag nog een open hartoperatie onderging waarbij zijn borstbeen met staaldraad aan elkaar werd geregen. Geen grotere amateurs dan professionals.

Huisarts Nico van Hasselt (92) heeft zo´n moment van roeping gekend, niet oudtestamentisch naar ik vermoed, noch als Stephen Hawking of de Chinese snackbarhouder. Vanuit de dodencel in de oorlog kwam bij hem het persoonlijk besef de lijdende medemens als arts te willen dienen. Er is uit de aard der zaak al vaker over de motieven van Van Hasselt geschreven sinds hij om de paar jaar opnieuw een record brak. Zijn hoge leeftijd en zijn lange staat van dienst als huisarts (60 jaar) zijn daar debet aan.

Van Hasselt stelt zijn patiënt dan ook niet centraal, maar op de eerste plaats. Een essentieel verschil. Centraal stellen, zo is zijn (terechte) opvatting, is het inkapselen van de patiënt. ´Centraal stellen´ is de loze turbotaal van zorgverzekeraars die patiënten in een ijzeren greep houden, die vette premies jarenlang omtoverden tot bonussen, gouden handdrukken, terwijl de patiënt institutioneel geknecht werd. Het verdoezelend, zelfs misleidend taalgebruik, is inmiddels ook de taal binnen een groot contingent aan huisartsenpraktijken van het type vlotte jeans of H&M-rokje, die niet later bereikbaar zijn dan 5 uur in de middag.

We hoeven internet maar even op te gaan, zelfs in Buitenveldert nabij Van Hasselts praktijk staat het strak van de huisartsenpraktijken waar de patiënt centraal staat, op papier. Roeping is menigmaal ver te zoeken, en ´zelfredzaamheid´ een van de meest in het oog springende credo´s van de gemiddelde praktijk. Het centraal stellen komt uit de catacomben van ´hulpverleners´ van het type Dirk Scheringa, bekend van de vermaledijde Frisia financieringen,  de vroegere ´oversluit´-reklamespotjes, en het uiteindelijk omvallen van de DSB bank. Sla een goedkoop bedrukte folder open en patiënt of klant staat centraal.

Ook zorgverzekeraar ZAO, later Agis, stelde haar patiënten centraal, en wel op een bijzondere manier! Van Hasselt werd na zijn pensionering verboden nog praktijk te houden, het werd patiënten financieel onmogelijk gemaakt de gepensioneerde huisarts te consulteren. Ook de door de huisarts voorgeschreven medicijnen werden niet meer vergoed. Een gepensioneerde huisarts was in de ogen van de zorgverzekeraar niet meer bij machte goede zorg te kunnen verlenen, leverde minder kwaliteit. Een 15-jaar lange juridische strijd volgde. Van Hasselt vroeg na zijn pensionering geen geld aan patiënten van ZAO/Agis, en betaalde uit eigen zak hun medicijnen. De zaak werd aangebracht bij de Commissie gelijke behandeling (CGB), en op de vraag van een rechter in 2005 waarop Agis zich dan eigenlijk baseerde, op welke manier dat onvermogen van de gepensioneerde huisarts dan wel gemeten werd, moest de zorgverzekeraar het antwoord schuldig blijven: leeftijdsdiscriminatie. De leeftijdgrens voor huisartsen werd door de uitspraak wettelijk afgeschaft.

Van roeping was bij ZAO, en bij Agis die weer opgegaan is in een ander clubje, dan ook geen enkele sprake. Ook nadat de zorgverzekeraar in het ongelijk was gesteld hield Agis zo lang mogelijk het been stijf, macht is tenslotte macht nietwaar, met betrekking tot de te vergoeden schade die Van Hasselt en zijn patiënten vele jaren hadden geleden. Om in de geest van Van Hasselt te spreken: om de nek van zorgverzekeraar Agis kan maar één Zorglabel worden gehangen: machtsmisbruik. Het gelijk willen hebben om het gelijk hebben is een van de ingrediënten van machtsmisbruik, het is het bloed voor de vampier die zonder niet kan leven, door de eeuwen heen. Opmerkelijk daarbij is dat menige commissaris van de gemiddelde zorgverzekeraar, financiële dienstverlener of andere organisatie, en Agis is daarop geen uitzondering, wel 65+ is, dus een leeftijd heeft waarbij een onwillige prostaat de pit veelal uit de mannelijke ziel heeft gehaald, en de hormonale schedebabbel de kern uit de vrouwelijke. Voor het dirigeren van, en ´toezicht houden´ op de bonuscultuur en andere hobby´s is het zelfs een hoge vereiste 65+ te zijn, maar dan uitsluitend voor degenen van het soort ´sigaren uit eigen doos´.

Het landschap Zorg is sinds Van Hasselts eerste optreden in 1959 van aangezicht veranderd, een bestuurlijk bommentapijt deed de aarde verschroeien als ware het een Hiroshima here we come. Onder de vlag van efficiëntie voerden bonussen de boventoon, artsen in opleiding werden getraind in efficiënt praktijkvoeren per toegemeten consultduur van enkele minuten, en met de pc waardoor de patiënt niet meer aangekeken behoefde te worden.

Bejaarden werden en worden als mestkalveren behandeld, in zeiknatte luiers gestald in kamertjes waar zorgbestuurders met een salaris van ver boven de balkenendenorm de scepter zwaaien, die inmiddels door de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ) in hun blote kont zijn gezet. Over verpleeghuizen plaatste Hugo Borst vrijdag jl. in het AD de open brief ´Vergeef me mijn frustratie´ aan staatssecretaris Van Rijn. In 2009 schreef ik over dezelfde humanitaire ramp de column La Tercera Edad: De Sjoelbak van de Goelagarchipel. Ook mij was het in die tijd reeds paranormaal opgevallen, ingegeven. De patiënt staat dus echt niet centraal, laat staan op de eerste plaats zoals bij Van Hasselt, maar op de allerlaatste plaats, en in een gebied waar geen mensen van vlees en bloed wonen. Van Hasselt is een levende relikwie, zijn genen zouden bewaard moeten worden, en gekoesterd als wellicht gebruikelijk bij de Stichting Zeldzame Huisdierrassen.

Als patiënt heb ik weinig artsen gekend van het kaliber Van Hasselt. Ja, een Cubaanse huisarts op Curaçao is me zeker bijgebleven, een Utrechtse arts die ik in de nacht op zijn mobiel had kunnen bellen, een andere huisarts die in Afrika had gewerkt en een groot sociaal engagement in zich droeg, en eveneens twee voortreffelijke specialisten die ik afzonderlijk consulteerde, en die in je ogen keken en nooit in hun pc. Een ander zeldzaam huisdierras, maar dan van mediamieke aard, was Fien van der Putten, de gebedsgenezeres uit Gemert, die een leven lang in dienst stond van de patiënt, om hun lijden te verlichten, als Van Hasselt ook een uitstervend ras.

Die insteek is ook altijd de mijne geweest, ik vond het zingevend de ander te willen helpen, als vader en moeder ineen voor mijn kinderen, als docent, als danser, als genezend medium. Totdat ik ging twijfelen. Vrienden versleten me voor gek altijd klaar te willen staan. De twijfel nam toe nadat voornamelijk een van mijn kinderen bij nacht en ontij bij mij placht aan te kloppen, maar zelf nooit, of alleen met zeer grote tegenzin, thuis gaf, zelfs niet nadat ik eens een ingrijpende operatie had ondergaan. Op het moment dat ik huisarts Nico van Hasselt leerde kennen (via beschouwingen in de pers) begreep ik beter wat ook ik altijd al voelde, een zielsverwant. Ook ik, als Van Hasselt, voelde innerlijk er altijd te willen zijn voor de medemens die hulp behoefde, zowel voor de cliënt als voor de niet-cliënt, tot op vandaag.

De gemiddelde oudste leeftijd in Nederland gemeten is met een beetje rekken zo rond de 106 jaar. Ik hoop dan ook dat Nico van Hasselt nog een vette 10 jaar of meer te gaan heeft, in goede gezondheid uiteraard. Zijn genen zullen er alleen maar beter op worden.

 

________________________________________________
Relevante artikelen die deel uitmaken van de serie
DOCUMENTO ARTE PARANORMAL – CURA

HAP Hippocrates – Vijfsterren huisarts Nico van Hasselt
Case of Ricardo B.: Study on Extrasensory Voice Hearing / Auditory Hallucination
Valentijn in Brazilië – de liefde uit een vorig leven
Dutch medium Fien van der Putten – The Faith Healer van Gemert
Case of Rose T. & Mila B.: Study on Secondary Amenorrhoea
Het hart van Snowden en het hoofd van Obama
Case of Kor G. & Jody O.: Study on Eczema / Atopic Dermatitis

Mediumistic Journalism, paranormale onderzoeksjournalistiek, bevat tevens de series

DOCUMENTO ARTE MAFIA – MEDICO
DOCUMENTO ARTE MAFIA – JUSTICIA
DOCUMENTO ARTE MAFIA – QUIMICO
DOCUMENTO ARTE MAFIA – DESPOTISMO

DOCUMENTO ARTE PARANORMAL – CURA
DOCUMENTO ARTE PARANORMAL – PASADO & FUTURO
DOCUMENTO ARTE PARANORMAL – REENCARNACION
DOCUMENTO ARTE PARANORMAL – ARTE POR ARTE

__________________________________________________

 


TOEGEVOEGD 07-08-2017

NOS NIEUWSUUR 07/08/2017

De oudste huisarts van Nederland (93): aan vakantie doe ik niet

“Nico van Hasselt is de oudste nog werkende huisarts in Nederland. Hij houdt iedere dag vanaf 07.00 uur ’s ochtends spreekuur en doet gemiddeld acht huisbezoeken per dag. Ook ’s nachts en in het weekend kunnen zijn patiënten bij hem terecht.

Aan stoppen denkt de 93-jarige voorlopig nog niet. Hij werkt al meer dan zestig jaar non-stop, aan vakantie doet hij namelijk niet. Voor hem staat de patiënt op nummer één. Volgens Nico is een huisarts er niet “om te verdienen maar om mensen te dienen”.”

 

 

TOEGEVOEGD 21-12-2018

IN MEMORIAM

In de nacht van 14 februari 2018 heeft Nico van Hasselt vrij plotseling het tijdelijk voor het eeuwige verwisseld. Een monument verliet de aarde.

Met zijn eerder overleden vriend, de anesthesioloog prof. dr. Bob Smalhout, bevond hij zich in een uiterst weerbaar gezelschap. Van Hasselt was tenslotte oud-verzetsman. Beiden lieten zich de Big-geregistreerde kaas niet van het brood eten. Beiden trotseerden jarenlang incompetente vakbroeders en hun respectievelijke verenigingen als de LVH en NVA, of compleet foute zorgverzekeraars als ZAO het latere AGIS.

 

 

Update 21-12-2018

__________________________________________________________________________________

© MARTIEN VERSTRAATEN
Psychic & mediumistic healer. Past life regression therapist.
Into practice since 1985 (Holland, Curaçao, Brazil, Spain).

Mediumistic journalist. Author.

Formerly professor of visual arts
HAN University of Applied Sciences,
Department of Visual Arts, Nijmegen, Holland.

Formerly professor of visual arts & metaphysical methodology
NHL University of Applied Science
Formerly Faculty of Education of the Leeuwarden Polytechnic,
Department of Visual Arts, Groningen/Leeuwarden, Holland.

Formerly governor of art and culture
Member of the board for Cultural Advice of the County of Groningen
Groningen, Holland
Member of the general board of the Groninger Museum
Groningen, Holland

_______________________________________________


DESTINATIONS
– Laboratory for Intuitive Intelligence
Spain – Holland – Curaçao – Brazil
CONSULTORIO PARANORMAL ANDALUCÍA
Jerez de la Frontera, Cádiz, Spain

www.martienverstraaten.com