Vorige levens wonen in het heden, ook in 2017

Een ontwikkelde Amerikaan mij bekend, kon alleen met grote tegenzin tongzoenen. Dit tot verdriet van zijn vriendin, en… van hemzelf. Psychologen en psychiaters hadden zich in de loop van de jaren over hem gebogen. Niet om in zijn mond te kijken, maar om de oorzaak in de diepere lagen van de psyche te kunnen vinden, tevergeefs. Een royale handvol aan verlegenheidsdiagnoses regelrecht uit de DSM-bijbel ontleend waren daarbij de wetenschappelijke revue gepasseerd: van bindingsangst tot en met het verdacht van een homoseksuele ondergrond. Jack was niet homoseksueel, had geen bindingsangst. Elke Amerikaanse boer op een torenhoge oogstmachine gezeten kon dat zien vanaf de mijlenver gelegen graanvelden. Jack klopte bij me aan met de vraag of ik hulp kon bieden. Voor het moment ruilde ik beroepsmatig mijn paragnostenjas in voor die van de reïncarnatietherapeut. Een vorig leven zou inzicht verschaffen.

Met de voor Jack meest geschikte inductie katapulteerde ik hem naar het verleden, een verleden vóór het leven als Jack, om het tongzoenprobleem en andere bijkomende storingen te kunnen tackelen. Andere tijden, andere zeden, andere cultuur. Jack bleek in het betreffende leven een vrouw te zijn, we noemen haar maar even Susan, prostituee van beroep met een mooi corset als beroepskleding. Susan werkte in de nabijheid van een kazerne, een fort waar soldaten waren gehuisvest en die in de weekenden de bloemetjes plachten buiten te zetten. De soldaten in betreffende locatie en tijd hielden er geen frisse gebruiken op na, en een hoerenvakbond was ver te zoeken. Stinkend naar drank en naar eten van het type beroerde fastfood-prut, de regressie gaf daar geen specifieke informatie over, moest er getongzoend worden. Met grote tegenzin, de inkomsten waren noodzakelijk, voldeed Susan aan de eisen van de soldaten. De aversie tegen tongzoenen kreeg door de regressie emotioneel een plaats.

Inzicht in de regressieve achtergrond van een storing geeft meestal al grote verlichting – het ’toen’ is namelijk niet het ‘nu’. De in standhoudende ‘magie’ van het betreffende verleden wordt gebroken, de emotionele programmering ontmanteld. Het enige keren herhalen van de beelden trekt de angel neurolinguistisch al geheel of voor een belangrijk deel uit de persoonlijke geschiedenis. De beeldherhalingen worden opgevolgd door het toepassen, per individuele cliënt verschillend, van een cocktail aan technieken die psychiater en nestor van de reïncarnatietherapie Morris Netherton ‘genezen aan vorige levens’ (Netherton, 2013) noemt. Jack was, zo meldde hij naderhand, naast het verdwijnen van een aantal andere aangemelde klachten, bevrijd van zijn grote aversie voor tongzoenen. Dit, tot tevredenheid van zijn vriendin, en uiteraard van hemzelf.

Vorige levens wonen dichtbij huis en zonder spirituele poespas van ‘hogerhand’ traceerbaar, zich manifesterend in het alledaagse heden, van een aversie voor tongzoenen tot en met de drang om andere paden te willen bewandelen: de andere baan, het schrijven van een boek, een andere partner als de oude ezelsoren dreigt te krijgen. De oorsprong om een relatie per se in stand te willen houden, om hand in hand te mogen sterven, op zich een veel voorkomend verlangen, is natuurlijk ook te detecteren.

.