Dick Drayer nieuwe inspecteur Gezondheidszorg en Johan Cruijff was geen trainer

Foto: Destinations The Art of Vision

Johan Cruijff is nooit een voetbaltrainer geweest. Niet bij Ajax en zelfs niet bij FC Barcelona, ondanks dat Nou Camp jarenlang door Cruijff uit zijn voegen barstte. Dat Cruijff van de Catalaanse regering de hoogste onderscheiding ontving, het Sint-Joriskruis, mocht niet baten, althans, op basis van het gedachtegoed van Persbureau Curaçao, oftewel Dick Drayer. Drayer lijkt als predikantenzoon de inhoudelijke bijslaap te zijn geworden van ex-inspecteur Gezondheidszorg van Curaçao, Jan Huurman, die als Zonnekoning pontificaal door Drayer wordt afgebeeld in een artikel, nota bene, over een totaal andere hoofdrolspeler: de chirurg Fa Si Oen.

In het blog De Achterkant van Curaçao van 25 januari 2017 (met opnieuw spelfouten) kopt Dick Drayer journalistiek triomfantelijk ‘Arts Fa Si Oen is geen chirurg’. Dat moet wellicht nieuwswaarde genereren en hem plaatsen in rijen van tot de verbeelding sprekende onderzoeksjournalisten als Bas Haan die met zijn boek De rekening voor Rutte de val van minister Ard van der Steur (mijn inziens terecht) voorbereide.

Als we via goed journalistiek gebruik, de Telegraaf en andere kappersblaadjes even daargelaten, de Stijlgids van NRC erbij nemen (zie: Stijlgids NRC: Journalistieke elementen/Citaten in koppen), dan bewandelt parttime NRC-correspondent Drayer in het betreffende blog een journalistiek bedenkelijk pad.

Door de aanhalingstekens in de kop – een kop met een heuse conclusie bij zeer gevoelig nieuws – neemt de journalist de uitspraak niet voor zijn rekening. Hij doet daardoor voorkomen dat de conclusie aan een andere persoon of instantie gelabeld moet worden. Nergens valt echter die uitspraak te lezen in het blog. Het is de conclusie van journalist Drayer op basis van een interview (?) of telefonisch een-tweetje met Huurman (met foto!) en op basis van gelezen stukken. De aanhalingstekens dragen bij waarom chirurg Fa Si Oen zich genaaid voelt bij het lezen van de ‘objectieve’ benadering van journalist Drayer en pas op de plaatst maakt.

Overigens is in het schimmige blog, zeker voor de lezer, het verre van duidelijk wanneer Drayer zijn mening ventileert, wanneer voormalig inspecteur Huurman direct of indirect aan het woord is, en wanneer de stukken spreken: een journalistiek spaghettipotje. Door de aanhalingstekens van de kop verschanst de journalist zich achter andermans verantwoordelijkheid terwijl hij in feite, de teneur van het hele artikel, zijn eigen conclusies ventileert: NRC maakt korte metten met dit soort (onderzoeks)journalistiek.

Ook als we de kop ten onrechte aan Huurman zouden willen toeschrijven zitten we met een probleem. Een chirurg die al sinds mensenheugenis opereert is geen chirurg? Hij is hooguit een chirurg die niet geregistreerd is, of niet bevoegd in een bepaald land. De minister van justitie die geen rechten heeft gestudeerd is geen minister van justitie?

Met de volgende kop tussen aanhalingsteken zou Drayer of Huurman, we weten niet wie wanneer spreekt, voor eeuwig wereldberoemd worden: ‘JOHAN CRUIJF IS GEEN TRAINER’. Cruijff had zoals we weten geen enkel diploma op zak op 6 juni 1985 toen hij aantrad bij Ajax. Was hij geen trainer, of was hij wellicht een onbevoegde trainer? In januari 1986 ontving hij van de Huurmannen van de KNVB een ‘BIG-registratie’ om als trainer te functioneren. Johan Cruijff was dus in Barcelona ook geen trainer. Het is voor Drayer te hopen dat ze het in Barcelona niet horen.

De ontsteltenis van de (voor mij overigens volkomen onbekende) heer Fa Si Oen kan ik me goed voorstellen, is volkomen terecht. Drayer heeft journalistiek broddelwerk geleverd waar Fa Si Oen de dupe van werd.

We moeten dan ook constateren dat journalist Dick Drayer die op Curaçao, een mooi eiland iets groter dan Texel, een persbureau draaiende houdt, geen journalist is naar de maatstaven die hij zelf aanlegt. Nooit heeft Drayer een opleiding in de journalistiek gevolgd zoals wel vele van zijn collega´s op Curaçao. Niets is bekend over een opleiding aan een School voor de Journalistiek in Nederland, België of Zuid-Afrika.

Een diploma of inschrijving als journalist is dan ook nergens te vinden. Moeten we daar dan van wakker liggen. Ja en nee. Jazeker, ingeval de zelfverklaarde journalist zonder diploma´s een ander, een chirurg met een lange staat van dienst, de maat neemt met quasi (onderzoeks)journalistiek dat het niveau van een huis-aan-huisblaadje niet overstijgt. En ook een ja, ingeval de zelfverklaarde journalist regelmatig blijk geeft de Nederlandse taal als een lbo´er van amper tot niet te beheersen (zie zijn verzamelde ‘werken’, de blunders op Facebook in mijn bezit), ernstig te verkrachten (grammatica, zinsopbouw, logica), maar wel frequent het ongeletterde publiek ongediplomeerd op TAALTIPS trakteert.

Van Jan Blokker, ook zonder diploma´s, voormalig journalistiek icoon van de Volkskrant later NRC.next, hoeven we niet wakker te liggen. Evenmin van de ongediplomeerde grootheden als Jan Mulder of Arnon Grunberg die ons journalistiek met taal verrijken.

Drayer en Huurman zouden de focus beter hebben kunnen richten op gediplomeerde artsen op Curaçao en/of Nederland die er een potje van maken, maar die door de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ in Nederland) alle ruimte kregen en krijgen slachtoffers te maken. De zaak van de gediplomeerde kerfstokneuroloog Janssen-Steur ligt nog vers in het geheugen. De procesvoering en uiteindelijke veroordeling van Jansen Steur heeft ons namelijk geleerd dat de gediplomeerde Nederlandse huisarts of specialist de patiënt welhaast met messteken om het leven moet brengen alvorens IGZ uit de luie geïnstitutionaliseerde prof. van der Wal-stoel komt.

Om uit het BIG-register te worden verwijderd moet de gediplomeerde arts van goeden huize komen, niet eenvoudig http://bit.ly/1gQiCyu, slechts bij meervoudige moorden, het ten onrechte amputeren door de chirurg van de beentjes van 3 kinderen uit één en hetzelfde gezin, het aanranden van dubbel gehandicapten, kan, ik zeg kan… er een dubbele waarschuwing komen. Volop werk voor Drayer en Huurman waarvan de laatste op de Cruijff-reservebank plaats heeft genomen.

Daarentegen hebben ongediplomeerde artsen in tegenstelling tot IGZ-vazallen van het ons-kent-ons-netwerk, menigmaal het hart op de juiste plaats zitten. Een stukje medische geschiedenis.

In 1970 transplanteerde de vooraanstaande Amerikaanse neurochirurg, Robert J. White (1926-2010), tijdens leven verbonden aan Case Western Reserve University School of Medicine, het hoofd van een resusaapje op het lichaam van een ander aapje. White werd geïnspireerd door Vladimir Demikhov (1916-1998), een Sovjet-Russische bankwerker en latere transplantatiepionier die in 1930 de kop van een hond op de romp van een andere transplanteerde.

Prof. Christiaan Barnard (1922-2001) die in 1967 in het Groote Schuur Hospital in Kaapstad op Louis Washkansky de eerste harttransplantatie uitvoerde, beschouwde Demikhov – de bankwerker (ongediplomeerd) die ooit een stalen hart in elkaar knutselde en in een hond plaatste – als zijn mentor die hij meerdere malen bezocht.

Neurochirurg White op zijn beurt was weer de inspiratiebron voor de Italiaanse neurochirurg Sergio Canavero (1964-) van Turin Advanced Neuromodulation Group. Canavero maakte in juni 2013 in het gezaghebbende tijdschrift Surgical Neurology International zich sterk voor de mogelijkheid tot het transplanteren van een menselijk hoofd bit.ly/15oj12e . Dit onder de voorwaarden dat hij de beschikking zou hebben over 10 miljoen euro en een staf van 100 chirurgen. Wellicht dat met deze voorwaarden in het vooruitzicht mij een dergelijke operatie ook zou lukken, ware het niet dat ik het dan aan de stok zou krijgen met ongediplomeerde Drayers en uit de functie van inspecteur verwijderde Huurmannen.