De minne mokkels van het Openbaar Ministerie

DOCUMENTO ARTE MAFIA – JUSTICIA 4

 

Politie en OM, arresteerden en intimideerden in het Limburgse bronsgroen eikenhout, Brunssum, freelance NRC-fotojournalist Chris Keulen op een manier waar nazi´s nog wat van konden leren. Brunssum ligt historisch dan ook dichtbij Duitsland. Politie en OM in Haarlem behandelden de van moord verdachte vader van Parool-columniste Roos Schlikker als een IS´er en op een manier waar zelfs Kafka wekenlang van zou moeten braken.

Is dit vreemd? Nee, dat is het niet, het is het OM ten voeten uit: een staat in een staat.

Het Parool en columniste Roos Schlikker blijken voor het OM minder bedreigend te zijn dan NRC en zijn hoofdredacteur Peter VanderMeersch. Zo liggen de kaarten nu eenmaal in Nederland. Het verschil is misschien wel gelegen in het feit dat Peter Vandermeersch het OM onmiddellijk bij zijn ballen pakte toen deze alle wetten overtrad, en Roos Schlikker ‘slechts’ op de proppen kwam met Kafka lacht zich de ballen uit zijn broek. Schlikkers vader verdacht van moord op zijn vrouw die hij in een plas bloed vond, werd als een IS´er kaltgestellt, de columniste intimiderend te woord gestaan, en als proloog ontvingen vader en dochter uiteindelijk drie OM-brieven waar Kafka opnieuw van zou moeten braken, om niet van hevig kotsen te spreken. Het OM bot en organisatorisch zwakbegaafd als een derderangs postorderbedrijf.

Chris Keulen, fotojournalist voor NRC, kreeg royaal excuses van het OM voor de onrechtmatige arrestatie: de officier van justitie werd tot de orde geroepen. Roos Schlikker daarentegen kreeg géén excuses voor het heldhaftige optreden van OM en politie, maar werd uitgenodigd voor een ‘gesprek’ dat door een tussenpersoon, hoe schandelijk Kafkaësk, werd aangekondigd, en waarbij een vervangende (!) officier van justitie van het ‘zwakke geslacht’ ontwijkende antwoorden gaf voor zover er al van antwoorden sprake was.

Politie en OM zijn maar voor weinige zaken bang, maar van negatieve publiciteit worden ze trillerig en onhoorbaar gehoorgestoord. Na de excuses van het OM aan NRC en Chris Keulen lieten beiden plotsklaps weten de zaak als afgedaan te beschouwen. Honderd tegen één dat dat de deal was die OM met hen sloot: excuses versus nergens meer over praten.

Ik vroeg mij af of de vrouwelijke officieren van justitie, de geharnaste minne mokkels die zich verschuilen achter van buiten geleerde dooddoeners, ook genummerde overheidspanty´s dragen, een OM-bh van de zaak, bedrijfstampons, en of alle vrouwelijke hormonen zich soms in een koude oorlog hebben ingevroren. Krijgen sinds Darwin dit soort specimen van foute evolutie slechts een orgasme tijdens de veroordeling van een aangeklaagde, en liggen het weekend roerloos in bed ingeval een dolende ridder met kreupel paard onverhoopt zijn amoureuze diensten zou aanbieden?

Waarom wordt iemand officier van justitie, man of vrouw, en meer specifiek, waarom worden vrouwen officier van justitie? Dezelfde vraag kan gesteld worden voor functies waarbij een element van machtsuitoefening zich voordoet: de politieagent, rechter, politicus/bestuurder, maar ook de ‘medemenselijke’ chirurg en de allesbegrijpende therapeut.

We kunnen ons nog rijkelijk de avonturen voor de geest halen van de officier van justitie van het OM van Breda, ook een ‘dame’, in de zaak ‘Frans’: Een onderzoeksgroep van de Faculteit Rechtspsychologie van de Universiteit Maastricht onder leiding van Peter van Koppen publiceerde in 2012: Een Relatie, een Geslachtsziekte en haar Nasleep (26 mei 2012). De Vijfde Dag van de EO deed indrukwekkend verslag, en op 19 maart 2013 verscheen op basis van het verkregen onderzoeksrapport mijn column ‘Ontkennende bekentenissen’ en de automutilatie van het OM Breda.

In hun conclusie schreven de Maastrichtse samenstellers van het onderzoek in dit verband:

“Hoe diep de politie in de tunnel zat, wordt geïllustreerd doordat men zichzelf tegensprekende getuigen serieus nam en alternatieve verklaringen niet onderzocht.”
(onderzoek Universiteit Maastricht, 28 mei 2012, p. 51 van 55)

“De politie bleek in deze zaak de waarheid geweld aan te doen om maar het schuldige scenario te kunnen handhaven. Die houding werd ook door de officier van justitie Jetske van Alkemade (niet de werkelijke naam, red.) overgenomen. Zij werd door de rechtbank terechtgewezen.”
(onderzoek Universiteit Maastricht, 28 mei 2012, p. 52 van 55)

Het mokkel dat de functie van integere officier van justitie had moeten vervullen, pleegde onvervalst fraude, het vervalsen van bewijsmateriaal. De rode draad in de zaak ‘Frans’, de vrouwelijke officier van justitie en haar liegende secondanten, de aanklaagster en de incompetente vrouwelijke psycholoog die zwaar over de schreef ging, zongen allen hetzelfde emancipatorische lied: Frans moest hangen, daarvoor ging geen leugen of meineed te ver. De rechter stak daar echter een stokje voor.

“Ook in dit geval waren de politie en de officier van justitie bereid om de waarheid geweld aan te doen zodat het schuldige scenario in stand bleef. De politie en de officier van justitie maakten gebruik van bewijsmateriaal in de wetenschap dat het vervalst was.”
(onderzoek Universiteit Maastricht, 28 mei 2012, p. 52 van 55)

Opmerkelijk is dat na de uitzending De Vijfde Dag de toenmalige Bredase hoofdofficier Hugo Hillenaar alle moeite deed de kijker te doen geloven dat zijn onderdanige handlangers op het OM, de officieren van justitie, zuiver op de graad waren en onschuldig als een kerstlam, en betichtte destijds rechtspsycholoog Peter van Koppen bot van beschadiging van het OM. Hilarisch voor een hoofdofficier die zichzelf beschadigde, reden waarom ik de kop van mijn column vergezeld liet gaan met het woord ‘automutilatie’.

Hillenaar had zijn hand overspeeld, en moest daar op terugkomen. Zowel de Nationale Ombudsman onder Alex Brenninkmeijer, de media en de Tweede Kamer hadden zich geroerd, lieten geen spaan heel van Hillenaars Bredase OM. Reden waardoor Hillenaar op zijn schreden terugkeerde. In zijn open excuusbrief aan ‘Frans’, heer H., bol aan mitsen en maren, meldde hij op het einde:

“Ik hecht eraan op te merken dat deze zaak aanleiding heeft gegeven tot het nemen van ingrijpende verbetermaatregelen bij zowel de politie als het OM.”

Een lulverhaal. Ondanks het onderzoek van Maastricht en de daaruit voortvloeiende repercussies blijft het OM (en politie) tot op vandaag ordinair een staat in de staat die met Limburgse of Haarlemse hoofdofficieren van het type Hillenaar naar willekeur kunnen handelen. De officier van justitie in de zaak ‘Frans’, het ‘emancipatoire’ mokkeltje, bleek strafrechtelijk niet te kunnen worden vervolgd: gedragingen van individuele officieren van justitie bleken volgens de betreffende rechter buiten de wet te vallen. De wijze van aanhouding van de vader van Roos Schlikker en de intimiderende arrestatie van Chris Keulen tonen opnieuw aan dat na Hillenaars geveinsde mea culpa er landelijk niets is veranderd. De brief van hoofdofficier Hillenaar aan heer H. in 2013 met de hier aangehaalde alinea, moet als een nietszeggende verplichte uiting worden opgevat.

Sinds Stan de Jongs artikel ‘Altijd weer die Albanezen’ (HP/De Tijd – Opinie, 2003) weten we dat public relation bij het OM een belangrijk motief bij (eigen) handelen is. Dat Hillenaars amateuristisch geklungel in EO´s Vijfde Dag het tegendeel bewees moeten we als een bedrijfsongeluk beschouwen van de incompetente pr-mannen van het OM. Het OM schijnt met een scherp oog voor tunnelvisie een zeldzaam merkwaardig, dilettantisch en onnavolgbaar pad te bewandelen wat pr betreft, als een hedendaagse Don Quichotte of Tijl Uilenspiegel.

Op een of andere manier paste in hun nieuwste pr-strategie ineens het plaatje van de volledige bescherming van Sylvana Simons, de chocoladebruin gekleurde moeder Teresa van de Lage Landen: de nieuwste mascotte voor OM en politie. Die strategie wordt geacht een tegenwicht te moeten vormen voor de ’transparente’ leugens van politie en OM die elkaar probeerden te dekken over bijvoorbeeld de mishandelingen van Mitch Henriquez (moord door nekklem) in Den Haag, als van Saskia van Kessel (subdurale bloeding) in Geldermalsen.

Voor de burger geldt het dringende advies, stel nooit ofte nimmer vertrouwen in politie en OM. Institutioneel eigenbelang is sinds mensenheugenis de grootste gemene deler in de organisaties van politie en OM, waarbij schendingen en valse verklaringen dagelijkse kost zijn.

Zowel voor als na Tomás de Torquemada, grootinquisiteur onder Isabel la Católica, Spaanse koningin tussen 1474 en 1504, hebben mannen het voorrecht gehad medeburgers, ook wel onderdanen genoemd, te vervolgen en te martelen. Een religieuze en fundamentalistische inborst, het zogeheten ‘rechtsgevoel’ binnen het instituut Inquisitie, zeg maar de voorloper van het huidige OM, was daarbij noodzakelijk. De voorliefde en het hormonale genot een medemens, meestal onterecht, afgrijselijk lastig te kunnen vallen en te koeioneren, was daarbij de grootste drijfveer. Zeg maar zoals de rechercheurs van de politie en officieren van justitie deden bij Chris Keulen en vader en dochter Schlikker.

Iemand die enige kennis heeft van moderne reïncarnatietherapie en sinds de Britse psychiater Denys Kelsey en de Amerikaanse psychiater Morris Netherton, beide vorige levens-pionier, de ontwikkelingen gedurende een halve eeuw heeft gevolgd, weet dat, weliswaar binnen andere levensdecors, de geschiedenis zich herhaalt. Het is dan ook niet voor niets dat moeder Teresa, de fascistische engel pur sang, in enige vorige levens gesitueerd moet worden als mannelijke entiteit waarbij ze niet onderdeed voor de grootste dictators die de geschiedenis kende, frisse jongens als Stalin, Pol Pot, Mao Zedong, Idi Amin, Nicolae Ceaușescu of Saddam Hoessein.

Ook dictatoriale vrouwen hebben sinds mensenheugenis de revue gepasseerd. Na de beruchte keizerinnen Wu Zetian en Tzu Hsi, Mao´s ega Jiang Qing, Imelda Marcos, Elena Ceaușescu, Indira Gandhi en Margareth Thatcher spant moeder Teresa karakterologisch absoluut de kroon (Volkskrant, 2016).

Wat bezielde deze Agnes Gonxha Bojaxhiu (moeder Teresa) om in Skopje als vrouw te incarneren, en niet als man? Wat bezielde Margareth Thatcher, de ijzeren lady, om als vrouw te incarneren, wat bezielde historisch de schare aan verlichte andere vrouwelijke despoten, maar ook rechters van instructie, en… vrouwelijke officieren van justitie die mannen als ‘Frans’ (heer H.) met valse getuigenissen over de kling wilden jagen?

Menige vrouwelijke rechter, hoofdcommissaris met strepen, officier van justitie heeft een dominante mannelijke energie – energetisch, astrologisch, spiritueel – waar een uit de kluiten gewassen Russische anabole steroïde-atlete jaloers op zou zijn, en die binnen haar systeem de boventoon voert, en waardoor als gevolg de onzichtbare en ongenaakbare ballen niet in het kruis van haar panty zijn ingedaald. In veel gevallen is zelfs voor een niet-medium de mannelijke energie die in dergelijke wezens de boventoon voer al op kilometers afstand waar te nemen.

De kleding die vrouwelijk moet voorstellen, zit niet goed, is te groot of te klein, knelt, zit scheef, verkeerde stofsoort ingeval er niet sprake is van bedrijfskleding of uniform, of het hoofd steekt oneigenlijk boven het gat van de toga uit, de handen die meer dan alles verraden. Zelfs menig meer elegant gekleed officiertje van justitie verraad haar dominantie door de manier waarop de mond wordt opengedaan, en haar woorden, weliswaar gepolijst, als brokken steen uit de keelholte rollen. Duizend-en-een manieren om de overheersende man in de vrouw (of de overheersende vrouw in de man) te kunnen herkennen.

Al weer verschillende jaren geleden bezochten met een interval van enige maanden een aantal Groningse rechercheurs ieder afzonderlijk mijn praktijk voor een persoonlijk consult. Een van hen, een vrouwelijke rechercheur werd gekweld door een berg aan storingen waar de reguliere arts en therapeut geen antwoord op had kunnen vinden. Al bij de eerste aanblik constateerde ik bij haar een vorig leven als man die door hoger geplaatsten gedomineerd was geweest bij het leven. Ze had een aversie voor mannen ontwikkeld wat in haar beroep als rechercheur tot uiting kwam in het vernederen van een verdachte tijdens verhoren.

Deze attitude was plaatselijk deel van de geldende beroepscultuur zodat ze er eerder om gewaardeerd werd dan op aangesproken. Ik vertelde haar dat elke verdachte of veroordeelde waard was om met respect tegemoet te treden, dat ook de grootste crimineel met respect moest worden behandeld. Dat afschuw voor de wandaden van een verdachte of veroordeelde legitiem was, maar dat zeker beroepsmatig, elk levend wezen met respect tegemoet getreden moest worden. Door bij de politie te gaan had ze haar onbewuste aversie en agressie ten opzichte van mannen kunnen sublimeren.

Haar specifieke werk als rechercheur tijdens ondervragingen, substituut voor machtsuitoefening, gaf de eerste jaren grote voldoening. Een ander deel of vorig leven in haar, niet per se de vrouwelijke deelpersoonlijkheid, verzette zich tegen de tactiek van manipulerende en vernederende vormen van ondervraging. Populair gezegd, haar geweten knaagde. Psychosomatisch had haar wezen er uiteindelijk op gereageerd met een berg aan klachten. Ze begreep precies wat ik bedoelde en ging opgelucht de deur uit. Het was verder aan haar hoe welke koe bij de horens te pakken.

Alle vorige levens van moeder Teresa heb ik niet onderzocht, ik heb wel wat anders te doen. Zeker is dat de door pauselijke criminelen in Rome heilig verklaarde moeder Teresa een ontembare machtshonger opbouwde in een van haar vorige incarnaties. Haar keuze om als frêle vrouw te incarneren, was een schot in de roos. Hul je ’tere’ lichaam in een grote witte theedoek met lichtblauwe biezen, veins dat je de mensheid wilt helpen, en voilà, je hebt een vrijbrief om als een heilige Stalin te keer te kunnen gaan. Zie hier de cybernetica en concept van menige vrouwelijk officier van justitie.

Het verdient aanbeveling een lijst met namen op te stellen van officieren van justitie, ook mannelijke, die hun hormonen niet in bedwang hebben, om deze publiekelijk met naam en toenaam aan de schandpaal te kunnen nagelen.

 

_________________________________________
Relevante artikelen die deel uitmaken van de serie
DOCUMENTO ARTE MAFIA – JUSTICIA

Halil Yavuz, de Turks-Nederlandse wijkagent die zich inzette van het Utrechtse Wijnbesplantsoen een no go-area te maken
Jeanine Hennis-Plasschaert: hoe fout ben ik altijd al geweest?
De minne mokkels van het Openbaar Ministerie
Politie | VIK | Henk Heijnen, bezoldigd werelduurrecordhouder ‘interne integriteit’ bij Bureau Veiligheid, Integriteit en Klachten
Ontkennende bekentenissen’ en de automutilatie van het OM Breda
Rotterdamse testosteron-agenten & Jean-Jacques Rousseaus ‘Du Contrat Social’

Mediumistic Journalism, paranormale onderzoeksjournalistiek, bevat tevens de series

DOCUMENTO ARTE MAFIA – MEDICO
DOCUMENTO ARTE MAFIA – JUSTICIA
DOCUMENTO ARTE MAFIA – QUIMICO
DOCUMENTO ARTE MAFIA – DESPOTISMO

DOCUMENTO ARTE PARANORMAL – CURA
DOCUMENTO ARTE PARANORMAL – PASADO & FUTURO
DOCUMENTO ARTE PARANORMAL – REENCARNACION
DOCUMENTO ARTE PARANORMAL – ARTE POR ARTE

_________________________________________________

 

TOEGEVOEGD 19-12-2017

Lees de bevindingen van hoogleraren en slachtoffers over het schrikbarende aandeel van de toenmalige officier van justitie Patricia van der Valk in de zaak van de ten onrechte veroordeelde Hennie Knobbe, en huiver.

AD.NL 25-11-2017

‘Door ons zat vader jarenlang onterecht in de cel’

Beide zussen [Deborah en Melissa Knobbe] zeggen dat ze vanaf hun 18de regelmatig door de officier werden gebeld, met het dringende advies de zaak toch vooral niet te laten heropenen. ,,Dat zou niet goed voor me zijn, vertelde ze”, zegt Deborah. ,,Uiteindelijk zei ik: jij mag mij helemaal niet bellen. En als je het nog één keer doet, doe ik aangifte.Toen hield het op.” Melissa: ,,Als ik mijn bek zou opentrekken, zou ik problemen krijgen. Ik zou in een kliniek verdwijnen. Later, toen ik kinderen had, zei ze dat mijn kinderen me zouden worden afgenomen als ik moeilijk ging doen.”

AD.NL 27-11-2017

Rechtspsycholoog: misbruikzaak Hennie Knobbe moet worden heropend

Van Koppen oordeelt hard over de officier van justitie in de zaak. De dochters van Knobbe, Melissa en Deborah, zeggen na de rechtszaak vaak door haar te zijn benaderd: zij zou hebben gedreigd met sancties als de dochters zouden meewerken aan heropening van de zaak. De officier erkent contact te hebben gezocht, maar zegt hen slechts te hebben willen helpen. Van Koppen: ,,Deze officier heeft zich heel raar gedragen. Ze kon totaal geen afstand houden. Ik weet dat ze gedurende de zaak ook een kritische getuige-deskundige opbelde die door de rechter-commissaris was aangewezen. Ongehoord.

 

 

TOEGEVOEGD 04-04-2018

Officieren van justitie die naar we aannemen geen panty dragen, zoals Gunnar van der Hofstede die de testosterone ballen vrij in zijn broek kan laten slingeren, doen in pogingen tot machtsmisbruik niet onder voor vrouwelijke collega´s. Facebook herinnerde zijn gebruiker heden aan het artikel in NRC over de meer dan schandelijke opvattingen van deze officier van justitie. Deze beschouwde in volledige tegenstelling tot de verontwaardigde rechter 50 hondenbeten en een zeer harde schop met een geschoeide voet van een agent in het kruis van een geboeide verdachte als correct.

Het zou aanbeveling verdienen als dit type beroepsmatig zwaar gedeformeerde officieren van justitie juridisch en metaforisch de zwaarste nekklem konden worden aangemeten: uit hun ambt worden gezet en uit elke overheidsdienst te worden geweerd. Ware het niet dat hun meerderen veelal (lees: vrijwel altijd) geen haar beter zijn.

NRC 03-04-2013

Indegriteitsonderzoek naar agent die hond losliet

In het politiekorps Zeeland wordt een zogeheten integriteitsonderzoek ingesteld naar een agent die vorig jaar zijn surveillancehond twintig minuten losliet op een van diefstal verdachte man. De verdachte raakte hierdoor zwaar gewond. Dat zegt woordvoerster Martine Pilaar van het Openbaar Ministerie in Middelburg tegen NRC Handelsblad.

De schop van de politieman, was “niet handig”, aldus Van der Hofstede. In het vonnis staat echter:

De officier van justitie is echter van mening dat verdachte het voorgaande over zichzelf heeft afgeroepen door te vluchten voor de surveillancehond en door deze hond te verwonden.

 

 

TOEGEVOEGD 19-09-2018

Het is vooralsnog moeilijk te beoordelen welke rechercheurs en officieren van justitie zich aan de grofste schandaden bezondigen, dewelke van het vrouwelijke dan wel van het mannelijke geslacht.

Wanneer men de beelden bekijkt wordt duidelijk dat wat ik jaren geleden als medium al kon waarnemen: menige rechercheur en officier van justitie laat zich tijdens verhoren leiden door persoonijke orgastische oprispingen. Elk moment kan de ondervrager, welhaast in een seksuele trance, een orgasme krijgen waar je U tegen zegt. Kijk, hoor en huiver:

NOS:NL

Beelden verhoor Arnhemse villamoord: ‘Bewijs dat jij niet de moordenaar bent!’

 

Update 04-04-2018

__________________________________________________________________________________

© MARTIEN VERSTRAATEN
Psychic & mediumistic healer. Past life regression therapist.
Into practice since 1985 (Holland, Curaçao, Brazil, Spain).

Mediumistic journalist. Author.

Formerly professor of visual arts
HAN University of Applied Sciences,
Department of Visual Arts, Nijmegen, Holland.

Formerly professor of visual arts & metaphysical methodology
NHL University of Applied Science
Formerly Faculty of Education of the Leeuwarden Polytechnic,
Department of Visual Arts, Groningen/Leeuwarden, Holland.

Formerly governor of art and culture
Member of the board for Cultural Advice of the County of Groningen
Groningen, Holland
Member of the general board of the Groninger Museum
Groningen, Holland

_______________________________________________

DESTINATIONS – Laboratory for Intuitive Intelligence
Spain – Holland – Curaçao – Brazil
CONSULTORIO PARANORMAL ANDALUCÍA
Jerez de la Frontera, Cádiz, Spain

www.martienverstraaten.com