Juanma Peña Moreno, Spaanse danser en dansleraar: Mijn vorige leven als danser in Afrika

De Britse psychiater Denys Kelsey (1917-2004), echtgenoot van het beroemde medium Joan Grant (1907-1989) die Winged Pharao schreef, en die als eerste professional in zijn tijd cliënten middels regressies naar vorige levens bracht, vergeleek zijn werk als psychiater en als reïncarnatietherapeut (Kelsey, 2007) als volgt: In a maximum of twelve hours of regression therapy I can accomplish what will take a psychoanalyst in three years.

Denys Kelsey werkte als regressietherapeut zelfs nog uiterst langzaam, de duur van een regressie bij een hedendaagse regressietherapeut is hooguit 3 uur, meestal slechts 2 uur. Na het baanbrekende werk van Kelsey en Grant mag de Amerikaanse psychiater Morris Netherton de uiteindelijke vader van de moderne reïncarnatietherapie worden genoemd, met in zijn kielzog coryfeeën als Edith Fiore, Hans ten Dam, Roger Woolger en Brian Weiss.

De reïncarnatietherapeut daarentegen is qua snelheid weer een slak in vergelijking met een gerenommeerd Braziliaans medium die trauma´s in vorige levens detecteert en diagnoses stelt, niet in 3 uur maar in 3 minuten.

Het is dan ook onbegrijpelijk dat zowel forensische psychiaters annex gedragsdeskundigen, de muffe koningen van de geest, als ook bevlogen headhunters en gepassioneerde scouts, geen collega´s van het kaliber Denys Kelsey of Morris Netherton naast zich hebben. Dit om deugdelijke adviezen te kunnen uitbrengen, zowel pro justitia met betrekking tot verdachten van ernstige delicten, als voor scouts van toptalenten in bijvoorbeeld het Spaanse voetbal, gezondheidswetenschappen, of voor Hollywood-gerelateerd entertainment met een hoge notering van het Filmfestival van Cannes in het vooruitzicht.

 

VORIGE LEVENS IN BELMONDO DISCOTHEQUE

We schrijven 9 juni 2019 en bevinden ons in de royale ruimte van Belmondo Discotheque in het Andalusische Guadalcacín, Jerez de la Frontera. Het is zondagmorgen even over twaalven. Juanma Peña Moreno, een hooggewaardeerde en bekende danser en dansleraar in Andalusië en ver daarbuiten, zal de reis ondernemen naar een vorig leven. Naar een van zijn vorige levens, om, zo heb ik hem vooraf geïnformeerd, de oorsprong van zijn passie voor dans te kunnen lokaliseren.

Enige weken eerder ervoer ik tijdens een mini regressie die ik met hem hield, van enkele minuten, dat hij voldoende trancegevoelig was en de inductie naar een vorig leven glansrijk zou bewandelen. Doch, men moet altijd op zijn hoede zijn. Van belang is en blijft de juiste inductie en dosering van trancediepte te kiezen, de juiste brug naar een vorig leven te vinden en ook te houden.

Om een keuze te kunnen maken uit de verschillende inductietechnieken plaats ik als medium, voorafgaande aan een regressie, mijn handen op de remigrant. De lenzen in mijn hand, handchakra´s voor de deftige lezers onder ons, vertellen mij met wie ik vandoen heb, op welke manier ik hem of haar het beste kan aansturen naar een vorig leven. Je zou kunnen zeggen vergelijkbaar met een touringcarchauffeur die de toeristische meute de meest idyllische plekjes wil laten zien, Venetië in drie dagen, maar dan anders.

Voor de buitenstaander moet het de vraag zijn, hoe in hemelsnaam kan men vanuit het heden pardoes in een vorig leven belanden. Moeten vooraf wellicht sloten psychoactieve thee afkomstig uit het Amazonebekken worden gedronken, vooraf met de zoon van God of met Allah´s profeet worden gedelibereerd, en moet men, zoals de theosofen lang dachten, geheel en al van onbesproken gedrag zijn.

Gelukkig kunnen ook heidenen, atheïsten, of politieke zondaars van het ergste soort, en dat zijn er heel wat, naar een vorig leven afreizen. En vaak bevinden we ons in het dagelijkse leven al in een vorig leven zonder dat we er erg in hebben, vooral als we onze voorkeurmuziek beluisteren, ons lievelingsgerecht tot ons nemen, of als workaholic in trance raken omdat onze hersenen daardoor een surplus aan endorfine aanmaken.

De toegang naar een vorig leven via regressie vindt plaats via inductie, via een van de verschillende daartoe geëigende bruggen. Vanuit het heden van de remigrant katapulteert medium of regressietherapeut de reiziger, de cliënt, langzaam of juist vrij plotseling, naar een vorig leven.

Binnen de moderne reïncarnatietherapie wordt gebruik gemaakt van onder meer de somatische, de emotionele, de imaginatieve, en de verbale brug. Deze bruggen hebben met elkaar gemeen dat ze gebruikmaken van ervaringen uit vorige levens die in het heden van de persoon zijn opgeslagen, en in feite, alhoewel verscholen, voor het grijpen liggen.

Chronische pijn door een gekromde rug kan als somatische brug worden aangewend om de oorsprong van die pijn te traceren. Het lichaam kan zich herinneren eerder in een vergelijkbare situatie zich te hebben bevonden. Met de juiste instructie van de therapeut ervaart de cliënt in een mum van tijd cliënt zich te bevinden in een grot of huis dat instortte en hij of zij een laag puin op over zich heen kreeg, in Griekenland of in Rusland. Sindsdien kan gevaar van ‘boven’ komen, en loopt de persoon altijd met opgetrokken schouders en het hoofd voorovergebogen.

Bij de emotionele brug is het precies eender. De emotie, in een vorig leven ervaren, zit opgesloten in het heden van de cliënt en kan als bij de somatische brug tot leven worden gewekt. Emoties als bij boulimie of anorexia, kunnen worden aangewend om terug te gaan naar een andere periode of vorig leven met een vergelijkbare ervaring. Bij boulimie kan de hongerdood zich in een ver verleden aandienen, en bij anorexia een vorig leven (meestal) als vrouw waarbij het lichaam alleen om seks werd gewaardeerd en intellectuele vermogens werden geminacht. Veel eten (ik wil niet sterven van de honger), of niet eten (ik ben meer dan mijn lichaam), werd dan het (verkeerde) devies, de begrijpelijke maar verkeerde emotie.

Ook de imaginatieve en verbale brug werken vrijwel via hetzelfde principe. Dromen, maar ook innerlijke beelden die meer dan eens in iemand opkomen tijdens zijn leven lenen zich perfect om een imaginatieve vertaalslag naar een eerdere incarnatie te maken. De remigrant is daarbij vaak zowel cameraman als producer van zijn eigen film. De verbale brug komt als geschikte brug om de hoek kijken als een cliënt gedurende het voorgesprek vele malen dezelfde generalisaties, oneliners, statements naar voren brengt: mannen zijn etters, mooie vrouwen zijn niet te vertrouwen, wie voor een dubbeltje geboren is wordt nooit een kwartje. Ook herhaaldelijk korte of onafgemaakte zinnen – het lukt me niet, dan ga ik dood, het heeft geen zin – dragen restanten van vorige levens in zich.

In de mini regressie van enkele weken geleden kreeg ik reeds de indruk dat het gebruik van de emotionele brug bij Juanma wellicht de beste keuze zou zijn. Zijn emoties waren krachtig, visueel zelfs uitermate kleurrijk. Nadat ik hem tijdens de sessie in Belmondo Discotheque magnetisch had gescand, met mijn handen helderziend had onderzocht, werd mijn eerdere indruk bevestigd.

Juanma zou op deze inductie katapulteren als een speer naar een van zijn vorige levens alwaar de oorsprong van zijn passie voor dans te lokaliseren zou zijn. Ik bracht Juanma stap voor stap opnieuw naar de emotie in zijn huidige leven, alwaar hij voor het eerst zijn passie voor dans had ervaren. Een dans op 16 jarige leeftijd met zijn zus Elena, zijn huidige danspartner, had emotioneel een onuitwisbare indruk op hem gemaakt, energetisch gekleurde golven nam ik waar die zich meters ver uitstrekten.
Vanaf dit punt verhoogde ik licht maar krachtig, de dosis hypnose om hem zonder energetisch sputteren rechtstreeks naar het verleden te lanceren.

 

BIJDRAGE ELENA SOLÍS – EEN VERSLAG

Ik moet toegeven dat uit onwetendheid ik mezelf als sceptisch beschouw voor bepaalde dingen. De wereld van hypnose is hiervan een voorbeeld, totdat ik de mentalist en paranormaal genezer Martien Verstraaten ontmoette.

Ik heb de mogelijkheid gehad met hem samen te werken in verschillende van zijn werken, het laatste betrof een regressie in de zaal van Belmondo, in Guadalcacín, Jerez de la Frontera. Daar in de zaal van Belmondo kon ik een regressie naar een vorig leven van een vrijwilliger van heel dichtbij meemaken.

Terwijl Martien instructies gaf, zag ik hoe de vrijwilliger reageerde, niet alleen met zijn geest, maar ook met gezichtsuitdrukkingen en lichaamsgebaren.

Ik was onder de indruk toen ik zag hoe Martien erin slaagde hem bepaalde ervaringen uit zijn leven opnieuw te laten beleven in het lichaam van een persoon dat zijn vorige leven bleek te zijn. De gedetailleerdheid waarmee de vrijwilliger vertelde en zelfs fysiek uitdrukte hoe hij zich voelde, deed mezelf onderdompelen in de ervaring en begrijpen, ja, dat men met de geest naar ondenkbare punten kan werken.

De ervaring bleek een belevenis te zijn, om de reden voor bepaalde smaken, kwalen, manieën of zelfs de bestemming van ons huidige leven te begrijpen. Ik heb geleerd dat veel van ons resultaat vandaag te wijten is aan ervaringen in onze vorige levens.

Ik was ook in staat om, samen met andere vrijwilligers, deel te nemen aan een korte maar interessante diagnose van een pijn die ik had (en ik zeg in het verleden) in het thoracale gebied. Ik noem het interessant omdat, zonder de noodzaak van machines noch instrumenten, Martien, samen met zijn assistent en Reiki-leraar Fulgencio Arias, hij tot mijn verbazing de oorzaak van mijn ziekte kon identificeren en me advies kon geven om de intensiteit van pijn op korte termijn te verminderen. Er zijn twee maanden verstreken en die pijn bestaat niet meer.

Alles wat ik daar beleefde was een ervaring om niet te vergeten, dat ongetwijfeld zal worden herhaald, en dat ik iedereen zou aanbevelen die er geen kennis van heeft.

Dank aan professor Martien voor het mij deelgenoot maken van zijn gave. Tot de volgende keer!

Elena Solís, docente Engels Be-Lingual Academia de Idiomas

 

VERBLIND DOOR HET AFRIKAANSE LICHT

De dosis hypnose die ik wilde aanwenden moest voldoende zijn om Juanma effectief en relatief snel naar een vorig leven te kunnen sturen. Immers, binnen de opzet van het evenement in Belmondo was de factor tijd beperkt. In tegenstelling tot een regressie in mijn consultorium dat minimaal twee uur in beslag neemt, beschikte ik gezien het geplande programma in Belmondo over aanmerkelijk minder tijd.

Met een krachtige inductie gepaard aan een heldere instructie, stuurde ik Juanma naar een andere tijd, dichtbij of ver verwijderd van Spanje, in een andere omgeving of andere sociale klasse, die dezelfde energie in zich droeg als tijdens zijn vroegere dans met Elena, en die de oorsprong was van zijn huidige passie voor dans. Ik vroeg hem om na het commando gelijk en zonder omwegen te willen vertellen welke éérste impressie, lichamelijk of emotioneel, hij kreeg.

Juanma´s sterke reactie was van het imponerende soort waardoor bij de toeschouwers zoals we mogen aannemen, het bestaan van vorige levens boven elke twijfel verheven werd. Zijn fysieke reactie, de (innerlijke) ogen, was binnen de context van een regressie, hevig te noemen, of op zijn minst significant. Begrijpelijk en verklaarbaar ook. Het witte zand op de plaats waar hij zich reïncarnatief bevond, in midden Afrika, reflecteerde het felle zonlicht waardoor zijn ogen een lawine aan verblindende prikkels kregen. Deze prikkels, die via de hersenen ook door de fysieke ogen gevoeld kunnen worden, hielden vrij lang aan waardoor ik een interventie toepaste om dit ongemak in te dammen.

De regressie ontrolde zich gedetailleerd verder. Hoofdkenmerken kwamen in beeld, het geslacht, het ras, de huidskleur, de fysionomie van het lichaam, de geschatte leeftijd, de dans, mededansers of omstanders in dat leven, het einde van het leven, maar ook een centraal jaartal kwam in Juanma´s (gedachten)beeld.

Enkele fragmenten uit de regressie:

M: Ik tel tot vijf, en je danst opnieuw met je zus Elena, je voelt opnieuw dezelfde energie die je had toen je jongvolwassen was, dezelfde vibratie, metaforisch dezelfde kleur van het leven op dit moment. Een, twee, drie, vier, vijf.

Juanma: Ja, ik voel het opnieuw. Het is overweldigend.

M: Op zoek naar de oorsprong van je passie voor dansen nemen we nu een sprong in de tijd. Bij vijf bevind je je in een ander tijdperk, je zal hetzelfde diepe gevoel, dezelfde soort energie ervaren, maar in een andere tijd, dicht bij of weg van Spanje, in dezelfde of andere omgeving en sociale klasse.

M: Een, twee, drie, vier, vijf! Je bevind je nu in een andere tijd of tijdperk, je ervaart hetzelfde diepe gevoel, dezelfde soort energie, maar in een andere omgeving of sociale klasse.

M: Wat voel en ervaar je, emotioneel of lichamelijk. Waar ben je op aarde, wat voor omgeving, en welke zijn de eerste impressies die NU in je opkomen en die je NU ervaart?

Juanma reageert onmiddellijk, en vrij heftig, althans het gebied van zijn ogen genereert krachtige reflexen. Alsof hij pijn heeft aan zijn ogen, of dat deze sterk geïrriteerd worden.

M: Wat is er met je ogen?

Juanma is amper tot antwoorden in staat. Het knipperen en vooral het samenknijpen van zijn oogleden houdt aan, heeft zijn volle aandacht.

M: Wat gebeurt er met je ogen?
Juanma is nog steeds amper tot antwoorden in staat, zo indringend blijkt de ervaring aan zijn ogen te zijn die hem volledig in beslag neemt.

M: (Na enige minuten besluit ik met een krachtige inductie in te grijpen, hem over deze ervaring heen te tillen). Ik tel tot 3 en je vertelt de oorzaak van de hevige irritatie aan je ogen, een, twee, drie.

Juanma: (Antwoord moeizaam): Licht, weerkaatsing van licht, verblind door de zon.

M: Beschrijf in detail, ervaar waar je je bevindt.

Juanma: Er is zand, wit zand, het licht van de zon wordt door het zand weerkaatst. Ik ben in een kring.

M: Aha.

M: Wat doe je in de kring?

Juanma: Ik dans, maak dansbewegingen, om me heen mensen, omstanders, die zich in de kring bevinden.

M: Kijk naar je lichaam. Beschrijf het, man of vrouw?

Juanma: Man, ik ben een jongeman.

M: Vertel verder, lichaamsbouw, de kleur van je huid, de haren.

Juanma: Ik ben een gekleurde man, [anatomisch] goed gevormd, donker gekleurde huid, en heb ander haar, geen sluik haar.

M: Waar bevind je je?

Juanma: Midden-Afrika.

Juanma: 1950 komt in me op.

M: Aha.

M: Wat is je naam, hoe zou je er worden genoemd?

Juanma: (aarzeling) Jefferson.

M: In vogelvlucht gaan we nu naar het levenseinde.

Juanma: Ik ben de 80 al ruim gepasseerd, 86.

M: Waaraan sterf je?

Juanma: Ik sterf van ouderdom.

M: Welk orgaan of welk gedeelte van je Afrikaans lichaam zou je kunnen benoemen als het meest gezond of als het meest krachtig?

Juanma: (met twee handen verwijzend naar zijn maag en maagstreek): Dit hier, dit.

Met deze vaststelling wijst Juanma naar de plek in zijn lichaam die dezelfde bijzondere energie in zich droeg als tijdens de vroegere dans met zijn zus Elena. Daar zijn dans met haar, werd zijn Afrikaanse incarnatie als bakermat van zijn huidige passie, onbewust gerestimuleerd, tot leven gebracht.

 

PARANORMALE POLIKLINIEK

De voortgang van het paranormale evenement liep anders dan voorzien, niet ongebruikelijk in Latijnse landen als bijvoorbeeld Spanje of Brazilië. Ter afsluiting van het zondagse evenement opende ik á l’improviste een zondagse paranormale polikliniek. Deelnemers konden met fysieke kwaal of anderszins op de behandeltafel plaatsnemen voor een snel consult. Er was grote belangstelling voor analyse en paranormale behandeling, inclusief de schouder van remigrant Juanma Peña Moreno. Tenslotte heeft iedereen wel een verstuikte teen door het vele sporten, of een breuk of gezwel door mislukt huwelijk of verkeerde baan.

Zowel aandoeningen van het gastro-intestinale stelsel, het thoracaal gebied, als psychosomatische spierspanning passeerden in Belmondo in hoog tempo diagnostisch de revue. De lichamelijk oorsprong, diagnostisch vaak verscholen in een moeilijk toegankelijke hooiberg, geanalyseerd, patiënt behandeld en van adviezen voorzien. Maar ook een levenslange migraine kwam ter tafel, welke aandoening voor de betreffende persoon gerelateerd was aan de onbewuste heimwee naar een meer natuurlijk vorig leven dan het huidige.

Niet alle, maar het merendeel der hardnekkige aandoeningen, vaak chronische, voeren terug naar ervaringen in een vorig leven. Een ponjaard die in de middeleeuwen in het been van een ridder of jonkvrouw gestoken werd kan zich in het heden nog laten voelen, en geen huisarts of specialist die er raad mee weet.

Een Surinaamse dame had alle beschikbare dokters afgelopen voor pijn in haar bovenbeen, maar zonder resultaat. Gedurende vele jaren strompelde ze bij tijd en wijle vanwege pijn aan één been. Een korte paragnostische analyse wees uit dat haar been in een vorig leven geamputeerd was geweest. Zonder het begrip vorig leven te noemen bracht ik het amputatiegevoel onder haar aandacht. Dat gevoel had ze altijd al gehad, het nooit kunnen of willen benoemen, blij als ze was dat ik het gevoel voor haar vertaalde. De angst was de oorzaak dat zenuwen en spieren de doorbloeding van haar been blokkeerden. Als medium behandelde ik haar been met elektromagnetische passes en sprak een commando uit. Het amputatiegevoel zou verdwijnen en het been zou weer gewoon op loopsterkte komen.

Na diagnose en behandeling had mevrouw nooit meer pijn in haar been, zelfs niet na een kleine 10 jaar toen ze opnieuw op consult kwam voor een andere aandoening.

Niet alleen de oorsprong van kwalen en storingen vinden hun oorsprong in vorige levens, maar ook de zaadjes om talenten nieuw leven in te blazen, voor succes in een nieuwe job, een spiksplinternieuw eigen bedrijf, of om de lover van je leven tegen het lijf te lopen.