Braziliaanse & Antilliaanse inspiraties

Braziliaanse & Antilliaanse Inspiraties
Location:  ‘Training and Development Center di UTS’
18-12-2003, Curaçao / The Dutch Antilles

 

 

Goedenavond dames en heren,
Mijn naam is Martien Verstraaten en ik heet u van harte welkom. Ik ben paragnost en paranormaal genezer. Dat is een wat ander beroep dan de waarzegger op de markt die u vertelt of u wel of niet rijk zal worden, of waar u de ideale partner zult vinden. In mijn werk duid ik over het algemeen geen losse beelden betreffende de toekomst, maar wel het proces van verleden, heden en toekomst. Over dat proces van de cliënt ontvang ik informatie voor zover dat nodig is.

Vanavond bent u welkom bij het eerste Caribische thema welke ik sinds lange tijd weer geef op de Nederlandse Antillen: ‘Braziliaanse en Antilliaanse inspiraties’. Het eerste deel van de avond betreft een lezing, waarbij ik u zal informeren over de functie van geesten, goden en engelbewaarders en over verschillende paranormale fenomenen.

Vervolgens gaan we in een kleine gezamenlijke workshop kijken waar uw geesten, goden en engelbewaarders zich bevinden, waar ze wonen en wat bij wijze van spreken hun huidige adres en telefoonnummer is. Daarna stel ik u in de gelegenheid om naar aanleiding van het thema vragen te stellen.

De volgende geselecteerde tekstfragmenten van de lezing lopen inhoudelijk synchroon aan hoofdstukken uit mijn boek ‘Vlinders kunnen niet Dadelen en Dadels kunnen niet Vlinderen: Genetica van een innerlijke en uiterlijke carrière’.

(…) We kennen allen de toonladder met er in opgenomen: do, re, mi, fa, sol, la, si, do. Op een toonladder, van beneden naar boven, is de laatste ‘do’ een octaaf hoger dan de eerste. Beide ‘do’s’ verschillen alleen in frequentie, omdat de laatste ‘do’ het dubbele van de eerste is. Alle ‘do’s’ zijn dus gelijk qua toonsoort, maar verschillen alleen in trilling. Een maatschappelijke hiërarchie van de ‘do’s’ of verschil in intrinsieke waarde ontbreekt volkomen, beide ‘do’s’ zijn even belangrijk of onbelangrijk en hun gewicht in goud is hetzelfde.

(…) De ‘Heren” (en dames) van de geesten- en godenwereld verhouden zich tot levende mensen precies hetzelfde als de ‘do’s’ binnen een enkel octaaf. Zoals we weten zijn alle ‘do’s’ als toonsoort gelijk, maar verschillend in hun trilling. Ook de dames en heren in de geestenwereld zingen hetzelfde lied als wij hier op aarde, alleen zingen zij hun hitjes in een ander octaaf, niet beter, niet slechter. De bewoners van de geesten- en godenwereld, van hemelse nimf tot overleden fietsenmaker, zijn dus qua aard gelijk aan ons mensen. Doordat beide groepen zich in een andere wereld en staat van bewustzijn bevinden, zijn er natuurlijk verschillen. Het is vergelijkbaar met de geschakelde tandwielen van een versnelling van fiets of auto. Ze zijn door dezelfde as aan elkaar verbonden en drijven hetzelfde voertuig aan, alleen gebruikmakend van een andere omwentelingsnelheid.

(…) Water is chemisch gelijk aan stoom en ijs, alleen de aggregatievorm – vloeibaar, gas of vaste vorm – verschilt van elkaar. Een echte drie-eenheid dus. Zoals onze hersenen vaste vorm hebben en onze gedachten door haar elektromagnetische pulsen eigenlijk gasvormig zijn, zo is de bovenwereld – de geesten- en godenwereld – qua aggregatie wat aan de gasvormige kant zal ik maar zeggen. Metaforisch uitgedrukt in relatie tot H2O, zijn ‘Geesten en Goden’ eigenlijk entiteiten in jasjes van stoom, waarvan enkele zich soms kunnen laten zien in een op een echt lijkende jurk of regenjas, om van een wit laken met ooggaten maar niet te spreken. De bovenwereld staat dus op een indirecte manier in direct contact met de benedenwereld en omgekeerd. Zoals het axioma aangeeft uit de Smaragden Tafel van Hermes Trismegistus: ‘zoals boven zoals beneden’. En zoals alle ‘do’s’ gelijk zijn terwijl ze toch anders zijn, zijn ook Geesten en Goden gelijkwaardig aan ons, maar niet gelijkvormig, zoals mannen en vrouwen gelijkwaardig zijn, maar beide seksen absoluut niet gelijkvormig zijn.

(…) Geesten, goden of engelbewaarders – in elke religie of wereldbeschouwelijk systeem weer anders benoemd – zijn eigenlijk de commissarissen van onze persoonlijke ‘ik’ NV, die we voor het visuele gemak in de bovenwereld laten resideren op een gecapitonneerde divan, couche, sofa, canapé, chaise longue of harde keukenstoel. In gezonde situaties – dus zonder al te grote psychiatrische storingen of verslavingsperikelen waardoor de verbindingen verstoord kunnen zijn – heeft ieder een gezond kwartet of setje aan bereikbare geesten tot zijn beschikking. Elk potje heeft zo wel zijn eigen dekseltje. Jammer genoeg zijn we ons te weinig bewust van bruikbare informatie die via signalen per astrale e-mail aan ons verstuurd wordt en onze inbox verstoppen omdat we dergelijke berichten ten onrechte als spam aanzien. Natuurlijk is er ook veel kaf onder het koren, maar gelukkig zijn niet alle ons assisterende geesten van het bedenkelijke type zaterdagavond exorcisme borrelnootjesvideo.

(…) Tijdens de geboorte neemt de entiteit al een plakboek vol aan geesten mee voor de komende incarnatie, vaak waardevolle contacten uit een of meerdere vorige levens, maar, er is een maar. Vaker incarneert de geborene in een andere cultuur dan waar de geleidegeesten uit stammen. Het voorstellingsvermogen van de nieuw geborene wordt door ouders en opvoeders geconditioneerd op het mogelijk waarnemen van de allerbraafste heiligen uit de betreffende religie. Het wordt dan erg moeilijk voor een Roomse katholiek om in plaats van een kuise Maria een imaginaire Hindoestaanse beeltenis waar te kunnen nemen van een vorstelijk vrouw met godvergeten mooie tieten, met een Hindoestaanse slurf als neus en met  armen als een menselijke octopus

(…) In de vorige eeuw kon je op de markt in China voor enkele duiten naar afgedankte Europese brillen in een schoenendoos graaien. Als je bijziend was en tevens slecht bij kas, keek je gewoon welke bril het meeste bij je beroerde ogen paste, rekende af en liep zonder witte stok naar huis. De missionarissen en de door hun gekerstende zwarten deden dat in Afrika ook, niet met brillen, maar met het passen en bijpassen van katholieke heiligen op het bestaande pantheon van Afrikaanse heiligen, Orishas genaamd, die in Brazilië Orixás heten. Christus werd gekoppeld aan Orixá Oxalá, de zoon van de oppergod Olórun, Orixá Oxóssi werd St. Joris, de maagdelijk wit geklede Orixá Yemanjá werd natuurlijk aan Maria gekoppeld. Niet dat alle Orixás de heiligen overlapten, maar wat er hier of daar overstak werd er met de missieschaar gewoon afgeknipt. Het is duidelijk dat het syncretisme niets meer was dan een cultureel domesticeren van de animistische zogenaamde ‘wilden’ en hun godenleer. Zoals verschillende talen mogelijk naar Proto-World of meerdere oertalen lijken te wijzen, zo hebben vele religieuze systemen ten opzichte van elkaar een vrij consistente structuur. Het plak en knipwerk van de laatste der zwartgerokte missionerende mohikanen in Afrika was dan ook niet moeilijk.

(…) Ook de Antilliaan laat zich inspireren, hij is uit hetzelfde West Afrikaanse hout gesneden, maar vermengd met Europese bloed, Zeeuws en Hollands bloed van de nazaten van de West Indische Compagnie, in plaats van blank Portugees dat in de Braziliaan stroomde. Pater Paul Brenneker heeft de inspiratieve kenmerken van de Antilliaan na gedegen veldwerk duizend maal en in caleidoscopische variaties beschreven in zijn serie boekjes Sambumbu. Ook de Antilliaanse muziek laat zien dat bruikbare influisteringen van boven komen. We kennen ‘Otrabanda’ de wals van de jonggestorven pianist Albert Palm en het schitterende oeuvre van zijn bekendere broer Edgar Palm, de onnavolgbare mooie composities van Rignald Ricordino met zijn band ‘Doble R’, en de stem van de inmiddels internationaal befaamde diva Izaline Calister.

(…) De Antilliaanse druppel past geografisch duizenden malen op de continentale plaat die Brazilië heet, maar antropologisch zijn ze nauw verwant. Het verschil tussen Brazilië en de Antillen is niet gelegen in de oppervlakte. Het verschil is meer gelegen in de mate om aan inspiraties gehoor te kunnen geven wanneer er keuzes worden gemaakt op basis van de aard en werking van de beide hersenhelften, het gevoel en het verstand. Zowel Brazilië als de Antillen hebben naast indiaanse en Afrikaanse cultuur die de instincten en intuïties voedden en voeden, ook krachtige Europese invloeden die de aloude cultuur van ‘ingeving’ negatief beïnvloedden.

(…) De Braziliaan bezoekt de Pai de Santo, de animistische priester, en zijn diensten op klaarlichte dag. Hij heeft niets te vrezen. De Antilliaan daarentegen zal eerder na zonsondergang een sigaarrokende mirado di destino bezoeken. De Antilliaan is dus eigenlijk een Braziliaan, maar soms gecoverd met een mantel van vernis over de ziel waaronder nog steeds een berg aan spiritualiteit en magie schuilgaat. Deze spiritualiteit manifesteert zich tijdens Festival di Tumba, tijdens Tambu, Ocho dia, maar ook door de cijfers van nummerplaten bij een auto-ongeluk te noteren voor het kopen van winnende lotjes voor Wega di Number, Joe Black of bij Robbie’s Lottery. (..)

In de toekomst zal ik als een permanente Flying Docter de eilanden van de Nederlandse Antillen opnieuw bezoeken om het tot craquelé geworden Europese vernis verder te verwijderen. Als paranormale restaurateur zal ik proberen de zich eronder bevindende kapitale talenten van de Antilliaan nog meer aan de oppervlakte te brengen. Ik hoop dat goden, geesten en engelbewaarders mij deze uitdaging zullen gunnen.

Ik dank u voor uw aandacht.

 

___________________________________________________________________

 

Zoals eerder vermeld, geselecteerde tekstfragmenten uit ‘Braziliaanse en Antilliaanse inspiraties lopen synchroon met hoofdstukken uit:

Vlinders kunnen niet dadelen en dadels kunnen niet vlinderen
Genetica van een innerlijke & uiterlijke carrière

© 2010 Martien Verstraaten

Publisher Destinations Inc – Intuitive Intelligence
Nederland / Curaçao, Nederlandse Antillen
Ontwerp omslag & titelpagina’s: GLU – Grafisch Lyceum Utrecht
Druk & Bindwerk: WPS – Koninklijke Wöhrmann, Zutphen

No part of this publication may be reproduced or transmitted
in any form or by any means, electronic or mechanical,
including photocopy, recording, or any information
storage and retrieval system, without permission
from the copyright owner.

ISBN 978-90-812836-5-6 / NUR 762

 

Look here at: Books