Het paranormale is in feite het normale met een scheutje para

Freda Torringa
Beurs en Nieuwsberichten, Kerst-editie 1993
Curaçao / The Dutch Antilles

 

 

WILLEMSTAD – Zijn beroep is paragnost en energetisch counsellor. Zijn naam is Martien Verstraaten, sinds dit jaar permanent woonachtig op Curaçao, waar hij, zoals hij zelf zegt “thuishoort”.

Waarom Curaçao? Martien is gezeten in een rustig hoekje bij Hotel Holland, een locatie die hij zelf voor dit gesprek gekozen heeft, omdat dit een “neutrale” plaats is. (“Als ik bij jou thuis zit, dan kom ik in jouw sfeer en dat mag niet”). “Ja, waarom juist Curaçao… In Nederland werd mij steeds op diverse manieren gezegd: “Jij hoort hier niet”. Andere paragnosten vertelden mij dat ook: “jij hoort in een zwarte cultuur”. Ik had door mijn praktijk al veel contact met de Antillen. Ik kreeg n.l. vragen vanaf Curaçao en die beantwoordde ik per cassetteband. Ik raakte in de ban van Curaçao en kwam in aanraking met de Antilliaanse dans.

ZIEL
Ewald Chocolaad heeft me daar alles over geleerd. Alle dansen…nee, niet alleen de pasjes, maar ook de ziel aan de binnenkant. Ik voelde me zo verwant daarmee, dat ik uiteindelijk zelf wilde constateren hoe het was. In 1989 was mijn eerste bezoek en ik wist dat ik hier moest gaan wonen en werken. In ’92 kwam ik weer terug en besloot toen me definitief te vestigen. Dat gebeurde dit jaar en mijn eerste activiteit was het houden van een workshop aan de Akademia di Arte. Ik leerde daar een heel bijzonder mens kennen: Angel Salsbach, ex-gedeputeerde van onderwijs en ex coördinator creatieve en expressieve vorming. Hij is ook Reikimaster.

CREATIEF
Aangezien ik zelf uit de creatieve sfeer kom, ik ben eigenlijk van beroep beeldend kunstenaar, hadden wij onmiddellijk een heel goed contact. Ik vertelde hem over mijn leven als kunstenaar en paragnost. Het lijken twee heel verschillende zaken, maar ze liggen in wezen heel dicht bij elkaar. Een kunstenaar zowel als paragnost creëert iets. Bij een paragnost worden die beelden alleen niet op het platte vlak neergeslagen, maar op een beeldscherm”. En dat is in filosofische zin creativiteit. Je krijgt symbolen door, die je gaandeweg leert interpreteren. Je moet echter niet denken dat je zo maar in het wilde weg een aantal symbolen doorkrijgt waar je geen enkele verwantschap mee hebt. Het zijn toch symbolen of associatie-patronen die verband houden met je eigen leven.

NAMEN
“Jij bijvoorbeeld hebt een bepaalde associatie bij een blauwe ballpoint”. (hij wijst naar mijn, inderdaad blauwe, ballpoint). Je hebt ook een eigen symbolentaal, lang kort dik dun enzovoort, hebben voor jou een ander begrip dan voor mij bijvoorbeeld of voor een ander. Waarschijnlijk heb je ook een voorkeur voor bepaalde namen. Je krijgt je naam die bij je hoort. Zoals je je ouders ook kiest voordat je geboren wordt, kies je vervolgens ook je eigen naam. Uit eigen ervaring weet ik, dat ik soms namen van bepaalde mensen steeds weer vergeet. Als de paragnost Martien, niet dus als de persoon Martien. Dan blijkt bijna altijd dat die persoon niet tevreden is met die naam. In ieder geval is er dan iets met die naam aan de hand. Maar we zijn een beetje aan het afdwalen.

KUNSTENAAR
Ik ben dus eigenlijk beeldend kunstenaar van beroep, maar als kind al, wist ik zelf dat ik nog andere gaven bezat. Dat merkte ik o.a. uit de reacties van oudere broers en zussen. Omdat ik dingen scheen te weten, of bij benadering scheen te weten, want ik was tenslotte een kind.“Hoe is dat mogelijk, hoe kan hij dat als zevenjarige weten en hoe durft ie dat te stellen,” en dat ook nog met een behoorlijke pertinentie. Later ben ik ontdekt door een aantal bekende Nederlandse paragnosten. Ik was toen inmiddels bijna achtendertig. Die paragnosten waren onder andere mevrouw Huisman in Hengelo en Jaap Eising in Groningen.

TIP
De voorzitter van de Nederlandse vereniging van beroepsastrologen gaf mij een duidelijke tip omdat mijn astrologische kaart belangrijke informatie gaf over mijn paragnostische aspecten. Elke beeldend kunstenaar heeft trouwens heel sterk paragnostische, c.q. helderziende aspecten in zich. Elke danser, elke schrijver, kortom iedereen die creatief doende is. Het komt niet uit de lucht vallen. Denk maar eens aan de wonderkinderen. Denk aan Fellini, denk aan Picasso. Ze kijken terug, ze kijken vooruit, of ze gebruiken het alle twee en verwerken dat tot een creatie. Ik schilderde en ik tekende.

UITLAATKLEP
De informatie die je als paranormaal binnenkrijgt komt er dan op die manier uit. Een beeldend kunstenaar doet dat door middel van zijn beroep. Maar wat doet een ander er mee…Iedereen is namelijk paranormaal, de één wat meer dan de ander. De informatie blijft alleen vaak in het onderbewustzijn weggedrukt. Is er geen uitlaatklep, dan kunnen er afwijkingen ontstaan. Angsten, fobieën, agressiviteit, tot criminaliteit aan toe. In het  gunstigste geval voelt men zich alleen maar onprettig. Men onderkent niet dat die gevoelens ontspruiten omdat men paranormaal begaafd is. Er worden steeds meer kinderen geboren met meer dan doorsnee paranormaal ontwikkelde vermogens. Die kunnen dezelfde problemen krijgen als hoogbegaafde kinderen. Ze kunnen niet mee op school. Ze scoren laag terwijl ze zeer hoog moeten scoren. Ze weten vaak meer dan de leerkracht. Maar de leerkracht is er nog niet in getraind om daarmee om te gaan. Stuurt zo’n kind vaak met een kluitje in het riet. De kinderen voelen dat, krijgen een minderwaardigheidscomplex of worden baldadig enzovoorts. En de kinderen die eigenlijk een hele hoop zouden kunnen presteren, presteren niets of heel weinig. Dat betekend dat er dus ook een taak is voor het onderwijs in het algemeen om dus de leerkrachten deze aspecten in de opleiding mee te geven. In het HBO, maar ook bij de pedagogische academies.

MAVO’S
Het gebeurt nog niet, ik heb wel een workshop gegeven voor de leerkrachten creatieve vorming en creatieve expressie. De MAVO’s op Curaçao hebben daarbij de spits afgebeten. Dat was een aantal maanden geleden, dus het begin is er. Op verschillende plaatsen op de wereld wordt er al rekening mee gehouden en er komen steeds meer initiatieven. Er zijn wel scholen voor hoogbegaafde kinderen, dus waarom niet voor paranormaal begaafden? Gebeurt dit niet, dan krijgen we grote problemen in de maatschappij, omdat n.l. het aantal zeer sterk toeneemt. Er zijn allerlei energetische factoren die daarbij een rol spelen, ook de reïncarnatie. Factoren waardoor in bepaalde periodes bepaalde typen mensen geboren worden.

ATLANTIS
We hebben dat ook gezien in het industriële tijdperk. De mensen die nu in telecommunicatie-achtige beroepen zitten, hebben op zijn mist één incarnatie in Atlantis gehad. Ze hebben heel lang moeten wachten om de kennis die destijds werd opgedaan, weer operationeel te maken. Want wat heb je aan kennis uit het Atlantische tijdperk, met hoogontwikkelde technologieën, als je de middeleeuwen in gaat. En er nog geen telefoon bestaat, laat staan een computer. Het tijdperk waar we nu in leven, leent zich bij uitstek voor spirituele energie. Zodra er een hoop, laten we het noemen entiteiten met die gave nu steeds meer geboren gaan worden en de werelden het wereldbeeld gaan bevolken. Ook de evolutie… kinderen die geboren worden met paranormale energieën moeten beroepen hebben waar ze die in kwijt kunnen. En dat niet als een hobby na zes uur moeten gaan bedrijven. Ik denk bijvoorbeeld aan de dienstverlening hier op Curaçao. Met een grote dosis intuïtie, en die heeft de Curaçaoënaar in hoge mate, zou je de dienstverlening enorm verhogen. Het intuïtieve is dus het aanvoelen. Aanvoelen hoe een toerist benaderd wil worden. En aanvoelen hoe die andere toerist weer benaderd wil worden. Ik kan me voorstellen dat er nog veel meer facetten in de samenleving zijn waar je het in kunt gebruiken. Dat geldt voor een journalist precies hetzelfde. Een journalist die in contact komt met de geïnterviewde zou dan exact weten hoe de te interviewen persoon benaderd moet worden. Kortom, je kunt deze gave heel goed in je werk gebruiken. Bij mijzelf kwam er langs paranormale weg een heleboel abstract materiaal binnen, ongedifferentieerd, en dat bracht ik naar buiten in mijn schilderijen.

DOCENT
En vervolgen ben ik docent geworden. Docent beeldende kunsten en later als coördinator audiovisuele kunsten. Ik was verbonden aan de Hogeschool voor de Kunsten, respectievelijk in Nijmegen en Groningen. Verder was ik bestuurslid van het Groninger Museum, bestuurslid van de Provinciale Culturele Raad en de Beroepsvereniging voor Beeldende Kunstenaars. Ik was dus docent geworden; vroeger was mijn werkmateriaal verf, daarna was dat materiaal de mens. Als docent krijg je studenten die je kunt bezien als ruw materiaal. Verf is ook een ruw materiaal. Zowel de verf als de mens kun je vormen. Als docent heb ik me nog meer kunstenaar gevoeld, dan toen ik beeldend kunstenaar was in de strikte zin van het woord.

CURAÇAO
Hier op Curaçao ben ik ook docent, ik geef workshops. Als zodanig is de overstap docent beeldende kunsten naar paragnost niet zo groot. Als paragnost laat ik tijdens de workshops de mensen ook werken via allerhande creatieve processen en methodieken. Het in beeld zetten van bepaalde gedachten, probleemstellingen, bepaalde vragen. Het werken via geluid, het werken via beweging. Het werken via lijnen: dus beeld, beweging en geluid. Tijdens de workshop die ik voor Akademia di Arte heb gegeven heb ik dit ook verenigd. En zo kom ik weer op de man die ik toen ontmoette, Angel Salsbach. Hij was en is een zeer belangrijk persoon voor mij. Naast een heel goede vriend vind ik hem een spiritueel filosoof, een creatieve, dynamische persoonlijkheid van uitzonderlijke kwaliteit, met grote leidende capaciteiten. Hij is echter erg bescheiden. Nu vraag jij of ik even in de politieke toekomst voor Curaçao wil kijken.

METRO
Voor het komende jaar heb ik nog niets doorgekregen, maar ik moet je zeggen dat ik mij daar ook nog niet op heb toegelegd. Wel kan ik je vertellen dat Curaçao binnen niet al te lange tijd, ik denk binnen een tijdsbestek van vijftig jaar het Singapore van het Caribisch gebied zal zijn. Er zal een mooie, zwartkleurige metro over het eiland rijden. Boven de grond. Er zal veel hoogbouw zijn en de grondprijzen zullen sterk omhoog gaan. Curaçao zal een economisch centrum worden van diverse soorten communicaties. Het wordt een broedplaats/laboratorium voor diverse nieuwe zaken die ontwikkeld moeten worden.

EFFECTENBEURS
Er zal een effectenbeurs komen, waar gespeculeerd wordt. Het toerisme zal geleidelijk verminderen. Er zijn al signalen die dit aangeven. Er zullen alleen nog maar een paar parken zijn, waar de natuur wordt gecentraliseerd. Luxe parken. Andere eilanden nemen de recreatieve sector voor hun rekening. De verschillende culturen zullen steeds meer divers worden en dat is al bezig. Het zal nooit Nederlands worden, het blijft Caribisch. Een multiculturele samenleving van Caribische snit. Op kortere termijn zal de Afrikaanse invloed steeds meer zijn stempel gaan drukken op het maatschappelijke bestel. Het is die energie die steeds sterker opkomt. De energie, die zich ondanks het Europese vernis niet laat verdringen. Energie gaat altijd zijn eigen weg en houdt zich alleen aan de natuurwetten. Dit proces heeft zich in bepaalde gedeelten van Brazilië ook voltrokken. Daar hebben de Afrikaanse energieën weten door te breken. Spiritualiteit en maatschappij zijn heel nauw verweven.

SEXUEEL
De Antilliaan is heel spiritueel. Het nationaal product van Curaçao is dan ook de sexuele levensenergie. Met andere woorden de intuïtieve levensenergie. En met sexuele bedoel ik geen seks. Deze sexuele energie en spiritualiteit van de Antilliaan veroorzaken de levenswijze van de Antilliaan. Het creëren van een persoonlijk paradijs, door middel van dans, muziek, landsloterijen, wega di number enzovoort, wordt veroorzaakt door de positieve creatieve energie. Die kan echter omslaan in negatieve energie. Zelfs het chollerdom [i] is daar een uiting van. De criminaliteit en het chollerdom zijn in feite uitingen van negatieve creatieve energie. Het chollerdom zal niet rechtstreeks  te verdrijven zijn. Wel kunnen we proberen die negatieve energie om te buigen, zoals Task Force beoogt. Dus de stroom laten gaan, maar dan in de juiste richting. Ook de politiek zou zich moeten bezighouden met de energetische factoren en processen.

WORKSHOPS
Ik behandel dit soort zaken in mijn workshops. Op 4 januari start ik met een nieuwe cursus. De beginnersklas intuïtieve ontwikkeling, gevolgd door de gevorderden en afgesloten met een specialisatieklas. Deze workshops zijn voor iedereen die zijn intuïtie wil ontwikkelen en de verscholen talenten die in elk mens aanwezig zijn wil leren ontwikkelen en toepassen in eenvoudige en bruikbare situaties. Het programma bestaat uit zeven delen, waaronder energetica, ruimte, territoria en levensdecors. Het territorium waarin de mensen goed gedijen. De plaats waar je je huis het beste kunt bouwen, waar je je bed zet. Allemaal dingen die belangrijk zijn voor een uitgebalanceerd leven. Magnetisme, ook een onderdeel van de cursus, gaat veel verder dan je zou vermoeden. Magnetisme brengt bepaalde mensen, die in een vorig leven met elkaar optrokken weer bij elkaar. Het kan zijn, en dat is bewezen, dat er in Australië een meisje wordt geboren en op Curaçao wordt een jongen geboren. Ze ontmoeten elkaar in Tokyo en trouwen daar. Via hypnose, trance inducties en het terugbrengen naar vorige levens blijkt, dat ze in het verleden ook een paar waren. Wat ook aan de orde komt in mijn cursus: tijd, taal en temperament, ritme en de werking daarvan op andere mensen. Hoe belangrijk is de klank van een stem, de juiste manier van ademhalen. Dit zijn allemaal elementen die je kunt gebruiken als healer, maar ook als spreker, onderwijzer, ja zelfs als verliefde.

VISUALISEREN
Het visualiseren is ook een deel van de cursus evenals het herkennen van energiepatronen van bepaalde voorwerpen. Het is echt geen toveren, iedereen heeft het in zich en kan het leren. Wat vertelt een tasje, een kledingstuk, een foto over een persoon. Als ik mijn handen op een foto leg, werken die als een soort ogen. Ik krijg dan beelden en gevoelens door. Ook dit is te leren. Het visualiseren wordt gebruikt om terug te gaan naar vorige levens. Dit gebeurt in de 3e cursus, de workshop voor gevorderden, die is gericht niet op het individu zelf, maar op derden en er wordt gewerkt met gast cliënten. Zo leren we teruggaan naar vorige levens en dat kan heel verrassend. Vaak blijkt dat hele groepen mensen al levens lang met elkaar optrekken.

REÏNCARNATIE
Reïncarnatie is een gebied dat nog altijd omstreden is. Reïncarnatie theorie wordt in de Westerse cultuur nauwelijks of niet geaccepteerd, maar wie zich er in gaat verdiepen zal bemerken dat reïncarnatie onomstotelijk bewezen is. Men geloofde vroeger ook dat de aarde een platte schijf is. En velen denken nu dat reïncarnatie een fabeltje is en dat de dood het einde is van het leven op deze wereld. Wie echter het boek Leven In Relatie leest van Gina Cerminara, zal er van overtuigd raken dat er toch wel iets moet zijn. Gina Cerminara schrijft hierin over Edgar Cayce, die leefde van 1877 tot 1945. Deze Amerikaan was een helderziende en een medium en hij werd wereldberoemd door zijn medische diagnoses, die hij door middel van zelfhypnose kon geven. Al gauw bleek, dat vele lichamelijke of psychische klachten in dit leven, een oorsprong hebben in een vorig leven. Zo is het ook te verklaren waarom sommige mensen bijvoorbeeld misvormd zijn. Dit kan zijn oorsprong vinden (en dat komt er via regressie uit) in vorige levens, die anders “door de beugel hadden gemoeten”. In een ander leven kunnen die facetten via de natuurwet van oorzaak en gevolg weer terugkomen en doorwerken. Zo was er een vrouw, die ie een vorig leven beeldschoon en slank was en altijd spotte met dikke mensen. In dit leven begreep ze maar niet waardoor ze zo dik was, terwijl ze bijna niets at en de oorzaak van haar dikte niet opgespoord kon worden. Edgar Cayce werd ingeschakeld en vertelde haar wat de oorzaak van haar dikte was. Zo zijn er honderden gevallen beschreven. Natuurlijk zijn er heel veel verhandelingen geschreven over het reïncarnatie fenomeen.

HOOP
In deze tijd van Kerst is het goed even stil te staan bij het feit dat, hoe ellendig je er ook voorstaat of welke vorm het lijden ook mag aannemen, dit alles van tijdelijke en uiteindelijk van harmoniserende aard is. Wanneer je het lijden vanuit dit standpunt bekijkt, valt het makkelijker te dragen en geeft het hoop op een beter leven in een ander tijdperk.

 

 


[i] De wereld en het domein van Antilliaanse drugsverslaafden