Magical and magnetic hands
Magneten en commando’s
Met een gebiedende stem commandeer ik een jonge man om naar me toe te komen. De man zit half kreupel in een stoel en kan zich amper bewegen. Hij is volledig verstijft en zit bewegingloos als een kromme hoepel in een stoel. Hij vertelt me dat hij zich sinds enige dagen niet meer kan bewegen. Het is 1984, en ik ben op bezoek bij een kennis. Er zijn meerdere mensen tijdens het koffie-uur komen aanwaaien.
‘Kom hier’, gebied ik hem, en ben zelf verwonderd over het commando. Tenslotte zit er een onbekende, half kreupele jongeman tegenover me die amper kan lopen en die ik gebied naar mij te komen. De man staat gelijk op en loopt naar me toe. Het lijkt alsof ik de meer dan 200 botjes in hem hoor kraken. Strompelend komt hij voor me staan. Terwijl ik nota bene zelf blijf zitten in de comfortabele fauteuil plaats ik mijn rechterhand ter hoogte van zijn onderrug op enkele centimeters van zijn lichaam. Ik trek met mijn denkhand dat wat hij heeft, de ziekte, de storing – maar waar ik geen weet van heb – uit zijn lichaam. Binnen een enkele minuut ben ik klaar met de behandeling, en roep, ‘klaar’. De complete uitgebreide conversatie bestond uit ‘kom hier’ en ‘klaar’. Het deed me denken aan de moeder van een vroeger vriendje, de wat deftige vrouw van een huisarts in een mooie villa. Eens hield ze mij woordeloos de koektrommel voor de neus en zei lidwoordloos en zonder enig zinsverband ‘koek’, heel kort en droog uitgesproken als een gepensioneerd zandkoekje.
Langzaam en heel voorzichtig probeert de op de Gebochelde van de Notre Dame lijkende jongeman zich te strekken en omhoog te komen. Hij zet grote ogen op van verbazing, koeienogen, als blijkt dat zijn lichaam soepel is als ooit tevoren en hij kan wandelen zonder enige pijn. Ook ik ben verbaasd. Als de man vraagt wat ik gedaan heb, geef ik al mompelend het voorbeeld van een magneet die spelden van pijn uit het lichaam trekt. Het voorval zet me aan het denken, dit zijn geen gewone krachten meer. Langzamerhand groeit in mij het besef om de paranormale genezing grondig te gaan bestuderen.
Een goede kennis heeft inmiddels weet van de werking van mijn handen en van mijn woorden. Op een avond ben ik samen met andere kennissen te gast in haar huis. Tijdens wat social talk en een glaasje prik vraagt ze mij plotseling of ik misschien ook een uitgebleven menstruatie kan activeren. De hare is al vele, vele maanden uitgebleven zonder bericht van vertrek of aankomst. Ze is absoluut niet zwanger, en huisarts en gynaecoloog kunnen verder ook geen abnormaliteiten constateren. Het verhaal zit dus blijkbaar niet tussen haar benen, maar tussen haar oren. Gelijk ‘weet’ ik dat ik een oplossing kan bieden. Met een beetje humor beantwoord ik lachend haar vragende ogen.
Ik zal een ‘gesprek’ voeren met haar baarmoeder. Het wordt een openbare vertoning als bij een blijspel. De cliënt neemt languit plaats in het midden van de grote yuppenkamer, het publiek er om heen. Ik vraag de baarmoeder haar verhaal te vertellen over haar baasje, de rechtmatige eigenaar die nu midden in de kamer ligt als een levende figurant in de Anatomische Les van Rembrandt. Het is een beetje een triest verhaal van de baarmoeder, die zich als orgaan in de steek gelaten voelt door de vele redenen van een hardwerkende yup. Ik spreek de baarmoeder vaderlijk toe. Het lijkt alsof ik tijdelijk zeggenschap over het spiritueel te adopteren orgaan krijg. Met mijn denkhanden spreek ik uiteindelijk een onhoorbaar commando uit. Met gewone woorden leg ik de vrouw en omstanders uit dat ik verwacht dat de menstruatie zich zal laten zien binnen 10 uur. In dat geval wil ik gebeld worden. Ruim binnen de 24 uur krijg ik het telefoontje. De zaak is geregeld. Vanaf die tijd hebben baarmoeders van allerlei pluimage, aan deze kant en aan de andere kant van de Atlantische oceaan, zich keurig gehouden aan de tijdelijke commando’s die ik over hen uitsprak nadat de menstruatie soms tot 1 jaar uitbleef. Soms korter dan 10 uur reagerend, soms zelfs binnen 5 minuten waarbinnen de menstruatie zich voltrok. Opnieuw ben ik verbaasd wat mijn denkhanden blijken te kunnen. Zie ook: Case of Rose T. & Mila B.: Study on Secondary Amenorrhoea http://bit.ly/18IqLiS.
De Para Anatomische Les
Na eenmaal het besluit genomen te hebben mijn handen aan mensen te besteden, sluiten de geesten eendrachtig de rijen, en krijg ik dankbaar hulp van een vol weeshuis aan overleden drogisten, kruidkundigen, apothekers, artsen en therapeuten. Als een vriendin me vanuit Bedum belt ruik ik vanuit de stad Groningen dat de verse sperzieboontjes in haar keuken aan het overkoken zijn, kokende sperzieboontjes hebben namelijk een specifieke geur. Het blijft niet bij sperzieboontjes alleen. Mijn handen horen, zien of ruiken organen, kruiden en therapeutische middeltjes die ik niet eerder kende of zag. Om te weten wat ik zie schaf ik een aantal populairwetenschappelijke standaardwerken aan, want hoe weet je dat een bijnier een bijnier is, en dat kersensteeltjes een stof bevatten werkzaam tegen blaasontsteking. En hoe weet je dat het immuunsysteem op zijn gat kan komen te liggen door de voedselverboden van naast elkaar werkende en slecht bijgeschoolde dermatologen, welopgevoede veganisten, fundamentalistische natuurartsen of iriscopisten met grauwe staar.
Kinderen met huidaandoeningen van licht tot ernstig constitutioneel eczeem komen op me af. Omolu, de Braziliaanse Orixá van de pokken en huidaandoeningen zal ik pas over 12 jaar leren kennen. Hij zal dan mijn Dono de Cabeça worden, letterlijk Heer van het hoofd, een persoonlijke Orixá. Maar het onverbiddelijk uitbannen van eczeem is me blijkbaar al gegeven voordat ik Omolu ken.
Met gemak weet ik de soms complexe oorzaak van het uitzichtloze en het gehele door constitutioneel eczeem aangedane lichaam (en geest) te vinden. Zelfs bij uitbehandelde kinderen waarvan de ouders zonder enige baat een dozijn aan BIG-geregistreerde dermatologen hadden bezocht, ban ik dermatologisch symptoom en oorzaak uit. Met het gesproken woord, magnetisme, experimentele therapie en door adviezen over lekker smakende voeding schakel ik de kwaal uit en geef het lichaam, en vooral het immuunsysteem, terug aan zijn of haar eigenaar. Zie ook: Case of Kor G. & Jody O.: Study on Eczema / Atopic Dermatitis http://bit.ly/18ITjZQ.
Het geeft plezier, plezier voor cliënten en behandelaar, en elke dag ga ik naar school bij mijn geesten om meer te leren.